Ta krotka, ale smakowita powieść jest bardzo ważna w dorobku pisarza. Sygnalizuje pojawienie się pewnych istotnych dla jego tworczości tematow, zabiegow i tendencji. To najwcześniejsza Nabokovowska powieść, w ktorej narracja prowadzona jest nie w trzeciej, ale w pierwszej osobie. To także najwcześniejszy jego utwor, w ktorym pojawiają się jako problemy pierwszoplanowe zagadnienia solipsyzmu i tożsamości.