Ojciec może być powieścią, esejem, może pamiętnikiem. Mimo że Jergović trzyma się zasad fikcji literackiej, nic, o czym pisze, nie jest fikcją. W pewnym sensie Ojciec to "mała historia" pewnego czasu i zwykłych ludzi, którzy ten czas przeżyli. Ta niezwykła książka, różniąca się od wszystkiego, co Jergović napisał do tej pory, mówi o narodowych i prywatnych zdradach, o bliskości, murze, który powstaje pomiędzy ojcem a synem, o wybaczeniu i o tym, co niewybaczalne. Ojciec przypomina zabieg chirurgiczny, który autor przeprowadza sam na sobie bez znieczulenia.