Ognisty tron

Egipscy zostali wyzwoleni, a Apopis – wąż chaosu, lepiej się z nim nie zaprzyjaźniać – rośnie w siłę. Żeby powstrzymać go przed uwolnieniem się, Sadie i Carter z rodu Kane będą musieli odnaleźć boga słońca Ra. Wspomniałam, że mają na to niecały tydzień? Do tego czekają na nich liczne niebezpieczeństwa. Czy ktoś się tego spodziewał?
„Ognisty Tron” przeczytałam bodajże w dwa dni. Pomogła trochę długa jazda autobusem, trochę nadmorska aura (książkę czytałam w wakacje), ale najbardziej to, że jest niesamowicie wciągająca. Dużo się dzieje już od pierwszej strony, nie ma tu zbędnych długich wstępów. Dodatkowy plus należy się za brak dłużyzn w dalszej części lektury. Akcja od razu mnie porwała. Jak zawsze u tego autora mogłam liczyć na dużo dynamiki, zaskakujące zwroty akcji czy wciąż narastające napięcie. Lekko irytowała mnie atmosfera wyścigu z czasem. Była to powtórka z poprzedniego tomu. Ale przecież trochę dramatyzmu nie zaszkodzi, nie?
Inną lekko irytującą mnie rzeczą były wątki miłosne. O ile ten mający związek z Carterem był dla mnie zrozumiały i ciekawy, to tego dotyczącego Sadie nie mogłam znieść. Nie spodziewałam się po autorze opisania trójkąta miłosnego. Był on moim zdaniem wprowadzony na siłę. Sytuacje ratowało to, że Sadie nie była kolejną dziewczyną czekającą na ratunek z rąk księcia na białym koniu. Jak już mówię o bohaterach, to wspomnę, że kolejny raz są oni świetnie skonstruowani. Tym razem nie byli oni przerysowani. Autor świetnie ukazuje targające nimi ...

Książki Ricka Riordana darzę ogromną sympatią, ale "Ognisty tron" trochę mnie rozczarował. Irytuje mnie przechwałkowy styl Sadie oraz jej rozterki miłosne. Mitologia egipska to ciekawy motyw, ale fabuła dosyć oklepana. Lektura niezbyt ambitna, ot taka na długie wieczory. Odniosłam wrażenie, że jest skierowana do młodszych czytelników, bo takie teksty jak: "Tu Carter. Słuchajcie, nie mamy za wiele czasu na długie występy. Muszę opowiedzieć to szybko, inaczej wszyscy zginiemy" do mnie nie przemawiają. Akcja porównywalna z "Czerwoną piramidą", aczkolwiek nie ukrywam, że trochę się zawiodłam.

Jak dla mnie świetna kontynuacja równie świetnego pierwszego tomu. Nie ma co, czekam z niecierpliwością na kolejne części! :)

Moim zdaniem- Genialne uzupełniene pierwszej części, a jednocześnie zachęcenie do przeczytania trzeciej. polecam:)

spoko, fajne rozwinięcie akcji, lepsza niż tom 1, ogólnie książka na 5

Jak zwykle świetna książka, polecam serdecznie :)