Miecz Lata

Magnus Chase jest bezdomnym szesnastolatkiem. Który na dodatek umarł. Chciałoby się tu postawić kropkę i napisać "tak, to koniec tej fascynującej historii”. Ale nie! To dopiero początek. Magnus trafia do hotelu Walhalla i wtedy rozpoczyna się prawdziwa opowieść.
Niewątpliwym atutem jest głębokie zakorzenienie fabuły w mitologii nordyckiej, która już sama w sobie jest odjechana. Wikingowie wierzą bowiem w dziewięć światów połączonych wielkim drzewem, po którym biega wiewiórka, skłócająca orła, mieszkającego u góry z wężem mieszkającym u korzeni owej sadzonki. Na pierwszy plan wysuwają się opowieści o przygodach Odyna, Thora, Lokiego i Frei. A że Wikingowie byli bardzo pomysłowi to na przykład Loki jest matką konia, a Thor po zgubieniu swojego młota, przebrał się za pannę młodą żeby go odzyskać. Już jest dziwnie, prawda?
Autor postanowił jednak jeszcze unowocześnić ten świat. Krasnoludy mają czołgi, w Asgardzie jest rzutnik, lodowe olbrzymy wysyłają sobie SMS-y. Riodan najwyraźniej oparł się na zasadzie "Niech to będzie tak absurdalne, że aż śmieszne". Tyle że nie zawsze to bawi, albo ja jestem za stara żeby to ogarnąć.
Cała konstrukcja fabuły jest bardzo prosta - "Aby otrzymać przedmiot A musisz pojechać do miejsca B, przechytrzyć postać C i przywieźć mi przedmiot D”. I tak w kółko przez całą książkę, aż do znudzenia.
Natomiast dużym plusem jest humor. Żarty, często sypiące się jak z rękawa, sprawiły, że mimo wszystko dobrze bawiłam się z tą książką.
P...