Opracowanie edytorskie – Bartłomiej Kuczkowski
Na kartach opowieści Zygmunta Krasińskiego spotkamy wyrazistych bohaterów (m.in. Williama Wallasa, Joannę d’Arc, hrabiego Wallensteina, karła Gondę, Karola Stanisława Radziwiłła „Panie Kochanku”), wartką narrację, wątki pełne grozy i fantastyki, co jest cechą charakterystyczną twórczości tego pisarza. Tajemniczy, mroczni, nieraz upiorni mściciele, skłóceni ze światem samotnicy, brutalni zabójcy, a nawet szalona rozpustnica o perwersyjnych upodobaniach – takie indywidua zaludniały bogatą wyobraźnię pisarską naszego romantyka.
„Karzeł zakręcił klucz w zamku, skrzypnęły zawiasy, rozwarły się podwoje i weszli do komnaty napełnionej trupami. Jedne z nich leżały na ziemi, inne stały przy murach, niektóre już przegniłe, niektóre wyschłe i skościałe, a inne jeszcze świeże były. Wszystkie zaś młodych dziewic, każdej z nich głęboka rana rozdzierała piersi. Ten straszliwy widok zatrwożył zrazu Jordana, lecz wnet odzyskał przytomność i nagle, odwracając się do karła:
– Czego chcesz ode mnie? – zawołał. – Czyś tu mnie na śmierć przyprowadził?”
– Czego chcesz ode mnie? – zawołał. – Czyś tu mnie na śmierć przyprowadził?”
Mściwy karzeł i Masław, książę mazowiecki