Mówcie mi Bezprym

Historia Bezpryma pierwszego syna Bolesława Chrobrego od 999 do 1002 roku.
Tajemnicze losy księcia, którego istnienie było owiane tajemnicą i do pewnego momentu uznawanego za osobę, która nie istniała (Gall Anonim nie wspomina o nim w kronice). Co jest zaletą pozycji, na pewno fakty historyczne: czyli opis zjazdu gnieźnieńskiego, polityka Ottona III, sprawa grobu Karola Wielkiego, utworzenie arcybiskupstwa w Gnieźnie i 4 biskupstw, sytuacji Ottona III i buntów przeciwko władcy, sytuacji na Węgrzech, w Niemczech, Czechach i w Rzymie. Mamy też opisy dworów, drużyny wojów, dyplomacji, sytuacji zakonników. Niestety są minusy, opowieść wydaje mi się zbyt mało atrakcyjna dla młodego czytelnika, mimo, że opisuje życie młodego chłopca powinna zawierać więcej elementów przygody. Pisarka bardziej skupiła się na wplątaniu wszystkich ważnych wiadomości historycznych zapominając o tym, że pisze dla młodego czytelnika, którego zainteresuje przede wszystkim przygoda bardziej niż wiedza. Mieszko II i jego matka przedstawieni są, jako zajadli wrogowie Bezpryma, co nie powinno dziwić, ale na ich tle Bezprym to aniołek, a tak przecież nie było. Natomiast całość historii ma potwierdzić tezę, że jednak Bezprym władcą nie zostanie, tutaj mamy wróżbę, że jeśli wyjedzie z kraju wróci już bez możliwości objęcia tronu i tak się stało.