Do pisania wspomnień namawiało Irenkę wiele osób. I ja także. Wynikało to chyba z tego, że była dobrą rozmówczynią, umiała zwięźle, niebanalnie i dowcipnie formułować uwagi o ludziach i niektórych swoich przeżyciach, a przy tym obracała się w kręgu osób ciekawych i sama była ciekawą postacią.