Król Dunkan jest władcą Szkocji. Za czasów jego rządów państwo rozwija się, a wojsko zwycięża wrogów. Makbet, krewny króla, wraz z przyjacielem, Bankiem, są walecznymi żołnierzami odnoszącymi sukcesy. Po bitwie pod Fortes Makbet i Banko spotykają trzy wiedźmy. Wiedźmy pozdrawiają Makbeta tytułując go tanem Glamis, tanem Kawdor i przyszłym królem, Banko natomiast zostaje nazwany „ojcem królów”. Makbet jest zaskoczony. W chwili kiedy czarownice mówią te słowa jest już tanem Glamis, jednak nie posiada innych z wymienionych tytułów. Po zniknięciu czarownic, zjawiają się królewscy posłańcy, którzy informują Makbeta, że w uznaniu jego zasług król mianuje go tanem Kawdoru w zamian za zdrajcę. Makbet zastanawia się nad ostatnimi słowami czarownic. Korzystając z okazji zaprasza Dunkana do swojego zamku w Inverness. Pod dużym wpływem swojej żony, Lady Makbet pozbawia króla życia. O królobójstwo oskarżeni zostają strażnicy, później zabici przez Makbeta. Syn Dunkana - Malkolm, a także tanowie - Makduf i Lennox zaczynają coś podejrzewać i w obawie o swoje życie uciekają za granicę. Następnie odbywa się koronacja królobójcy. Coraz bardziej odchodzący od zmysłów Makbet zleca zamordowanie Banka i jego syna, Fleance’a. Makbet zaczyna mieć zwidy, ukazuje mu się duch Banka. Wyrusza do wiedźm żądając kolejnych przepowiedni. Te odpowiadają mu, że „Nie zginie z ręki człowieka zrodzonego z kobiecego łona” i „Nie tknie Makbeta żaden cios morderczy, Póki Las Birnam ku Dunzynańskiemu Wzgórzu nie ...