Kolorowych snów

Natalia to główna bohaterka powieści. Dwudziestolatka ma mnóstwo energii, prowadzi dynamiczne, kolorowe życie. Kocha ludzi, stara się być dobrym człowiekiem, ma wielu znajomych i przyjaciół i kochających rodziców oraz rodzeństwo. Chociaż dużo młodsza od brata i siostry zawsze może liczyć na rozmowę z nimi i wsparcie. Dziewczyna w głowie ma niezliczoną ilość planów, marzeń i celów do zrealizowania. Kocha tańczyć i jest to jej ogromną pasją.
Jedna chwila zmienia wszystko w jej życiu. Po rutynowych badaniach dziewczyna dostaje straszną informację, która w jednej chwili wywraca jej życie do góry nogami. Diagnoza, która zmieni wszystko to białaczka. Początkowo Natalia nie zdaje sobie sprawy z zagrożenia jakie niesie za sobą choroba. Kiedy jednak rozpoczyna leczenie jest zmuszona, by trochę zwolnić i odłożyć swoje marzenia na półkę. Chociaż dwudziestolatce trudno jest się mierzyć z wrogiem powoli odnajduje się w sytuacji, z którą przyszło jej stanąć twarzą w twarz i nie brakuje jej siły walki.
Natalia dzielnie walczyła do samego końca, kiedy umiera wali się świat wielu ludzi. Powieść to wspomnienia matki dwudziestolatki i jej rodzeństwa. To właśnie z nich dowiadujemy się jak dorastała dziewczyna, poznajemy życie jej rodziny przed urodzeniem Calineczki i poznajemy problemy, z którymi od dawna musieli mierzyć się jej bliscy.
Na kartkach książki nie znajdziemy tylko wspomnień bliskich Natalii. Możemy tam też przeczytać fragmenty w których dziewczyna opisuje swoje życi...

Natalia jest wesołą, energiczną dziewczyną z głową pełną pomysłów. Ma plan na życie, przyjaciół, swoje pasje. Zawsze zadbana, ładnie ubrana i umalowana, idzie przez życie tanecznym krokiem, budząc zawiść otoczenia swoją urodą.
Niespodziewanie dowiaduje się, wyniki badań kontrolnych są złe. Musi odwołać wyjazd na turniej tańca i stawić się w szpitalu. Okazuje się, że cierpi na białaczkę. Choroba stopniowo zabiera jej wszystko, co kochała: możliwość tańca, zaplatania włosów, przyjaciół...
Książka napisana jest w formie pamiętników bliskich Natalii i jej samej. Bohaterka przegrała walkę z chorobą, lecz dzięki niej nagłośniona została sprawa przeszczepów szpiku. Wiele osób zaangażowało się w pomoc Natalii, przez bliskich zwanej Calineczką.
To smutne, że dziewczyna u progu dorosłości, tak pełna życia, odeszła.
W powieści pojawia się wątek nadnaturalny w postaci Nieba i Bożki. Tam Calineczka spotyka dzieci, których historie, oparte na faktach, wstrząsnęły mną. Dodatnie bajkowego nieba moim zdaniem zaszkodziło książce, czyniąc z niej bajkę.
Poza historią samej Natalii pojawiło się kilka dodatkowych wątków: podmiany dzieci w szpitalu, związków homoseksualnych czy molestowania. W sumie nie wiem czy były one potrzebne. Nic nie wnoszą do historii dziewczyny. Jakby autorka nie mogła się zdecydować czy ma to być biografia czy może inny rodzaj powieści.
Monika Sawicka pod koniec książki zamieszcza przydatne informacje dla osób, które chciałyby zostać dawcami sz...