Każdy dostanie swoją kozę. Opowieści z meekhańskiego pogranicza

Szóstki trafiają do wioski, gdzie teoretycznie mają odpocząć i się zabawić na lokalnym święcie, a tu zaczynają dziać się cuda. Z tej krótkiej historii wyciągnęłam dwa wnioski.

Po pierwsze - czasem masz takiego pecha, że trafi ci się jakiś chujowy aspekt tak niszowy i tak nieprzydatny w życiu, że kończysz, jak skończył biedny mag.
Po drugie - czasem masz takie szczęście, że trafi ci się zajebisty aspekt, bardzo niszowy i niezwykle przydatny, ale jesteś osobą, która polega bardziej na kaprysach i zachciankach i teoretycznie możesz przez przypadek rozdupcyć świat. Dobrze, że masz nad sobą kuratelę.

Wegner i 'dla dzieci' to stwierdzenia odpychające się, aleee nie w tym opowiadaniu! Jest tak przyjemnie napisane, że śmiało dałabym do poczytania dzieciakom z podstawówki - nie jest mrocznie, chociaż klimacik trzyma. Fajna rzecz tak do łyknięcia na raz.