Jednoroczna wdowa

Jest to dość dziwna książka , wiele się w niej dzieje , jest dobrze napisana , a jednak czytało mi się ją jakoś dziwnie opornie . Na pewno mnie nie znudziła , wręcz rzekłabym iż przy jej czytaniu doświadczyłam całego wachlarza odczuć i emocji . Niektóre zdarzenia mogłyby ją nawet postawić w szeregu kryminałów , jak na przykład to kiedy seryjny morderca morduje prostytutkę , które to zdarzenie jest ciekawie i ze szczegółami opisane , lub też samobójstwo innej prostytutki , która wykonywała swój zawód , nie koniecznie z własnej woli . Ale generalnie jest to książka o pisaniu i pisarzach . Wszyscy główni bohaterowie są pisarzami , jedni mniej sławnymi jak Eddie O'Hare , albo bardzo sławnymi jak Ruth Cole . Sporo jest w tej opowieści o samym pisaniu od strony nazwę to , '' technicznej '' , czyli dowiedziałam się jak pisarz zbiera informacje potrzebne mu do napisania powieści , jak wiele jest uczynić by były one jak najbardziej wiarygodne , podpatrzyłam wieczory autorskie Ruth Cole , pytania i zarzuty (tak , tak zarzuty) dotyczące promowanej powieści jakie tam padają , dowiedziałam się też jak życie osobiste pisarzy wpływa na ich twórczość . To taka '' zawodowa '' strona tej książki . Z drugiej strony widziałam czysto ludzkie zachowania i emocje , dostępne nie tylko pisarzom , bo przecież '' pisarz też człowiek '' . Czytałam o tak wielkiej i niesamowitej miłości , która jest w stanie przetrwać prawie czterdzieści lat nie tracąc nic ze swej siły i wzniosłości .Miłości do kobie...