Gdy zgasną światła

Pierwsza książka przeczytana przeze mnie w całości w 2021 i pierwsza przeczytana z przyjemnością. Jest według mnie lepsza niż pierwsza część. Więcej tu wątku kryminalnego a mniej romansu, choć niemożliwa miłość pomiędzy pochodzącą z patriotycznej rodziny polską szlachcianką a szlachetnym Moskalem odgrywa nadal niepoślednią rolę. Morderstw jest więcej, akcja jest szybsza i bardziej emocjonująca. Można powiedzieć, że jest to kryminał retro z wątkiem romansowym a nie romans historyczny z wątkiem kryminalnym. Wprawdzie czytając „Gdy gasną światła” nie miałam wrażenia oryginalności, bo mnóstwo tu zapożyczeń, lecz i tak bawiłam się świetnie. Autorka czerpie pełnymi garściami zarówno z powieści XIX- wiecznych, jak i współczesnych książek retro polskich autorów, lecz nie jest to literatura noblowska, tylko rozrywkowa i można to Idze Żmijewskiej wybaczyć. Jedna uwaga: książki z cyklu trzeba czytać po kolei, bo wydarzenia z pierwszej części mają duży wpływ na przebieg akcji części drugiej. Zakończenie sugeruje, że będzie tom trzeci. Na pewno przeczytam 😊.

Druga część opowieści o pannie Leontynie Rapackiej i rosyjskim policjancie Aleksandrze Woroninie nie zawiodła moich oczekiwań. Może to wyidealizowane uczucie wydaje się mało prawdopodobne na tle powiązań ze światem lupanarów i środowiskiem artystów teatralnych, ale akcja jest tak skonstruowana, że czyta się z zapartym tchem. Czekam na część trzecią :)

„Warszawianka. Gdy zgasną światła” to według mnie ciekawa propozycja dla każdego, kto lubi kryminalne zagadki z wątkiem romantycznym. Ze swojej strony polecam i to nawet bardziej niż tom pierwszy.

Moje pierwsze spotkanie z twórczością autorki wzbudziło zachwyt. Dlatego bez wahania sięgnęłam po drugi tom cyklu „Warszawianka” pt.:
„Warszawianka. Gdy zgasną światła”
Przyznaję, że rzadko kiedy sięgam po kryminały, ale skusiła mnie obietnica tła historycznego. I nie zawiodłam się. "Warszawianka" to kryminalna opowieść, z romantycznym wątkiem, osadzona w 1887.roku.

Warszawskim światem artystycznym wstrząsa wiadomość o zasztelytowaniu znanej baletnicy. Zofia Ostrowska była kochanką policjanta Aleksandra Woronina i wszystko wskazuje, że to on jest winny jej śmierci. Szczególnie, że sam Woronin nie robi nic, by się bronić. Czy naprawdę jest winny zbrodni? A może ma ukryty cel, by wziąć winę na siebie?
Jednocześnie, po prawie półtorarocznej nieobecności (wymuszonej skandalem), wraz z matką i siostrą, wraca Leontyna Rapacka. Woronin prowadził śledztwo w sprawie zabójcy jej ojca i wzbudził w Leontynie uczucia, jakich dotąd nie znała. Kiedy dociera do niej wiadomość o aresztowaniu Aleksandra, nie chce mieć z nim nic wspólnego. Jednak dowiaduje się, że ma wobec niego dług moralny (a wiemy, że w tamtych czasach honor był rzeczą świętą), wobec czego musi mu pomóc. Nie wierzy w jego winę, porusza wszelkie możliwe instytucje, by dowieść jego niewinności. To dopiero początek lawiny zdarzeń. Dochodzi do kolejnych zbrodni w Teatrze. Akcja toczy się szybko, nie sposób się oderwać od tej historii.
Nie często czytam kryminały, zazwyczaj wybieram ich lżejszą wersj...

"Gdy zgasną światła" jest drugą częścią losów Leontyny Rapackiej.Po skandalu związanym z ojcem i bratem po pobycie w Szwajcarii dziewczyna wraz z matką i siostrą wraca do Warszawy.Na miejscu dowiaduje się że Sasza,rosyjski policjant został oskarżony o zabójstwo znanej baletnicy i w więzieniu oczekuje na proces.Leontyna postanawia mu pomóc,nawiązuje w tym celu kontakt z aktorką Ireną Ginterówną przyjaciółką zmarłej.Tymczasem w teatrze dochodzi do kolejnych zbrodni.
Kryminał,który wciąga tak że warto siedzieć do późna by znaleźć odpowiedź na pytanie kto zabił.Ja czekam na ciąg dalszy.Oczywiście polecam!!