Cztery rzęsy nietoperza

Tym razem babko - Pani Milska, ja tego nie kupuję. Nie podobała mi się ta część.

Po pierwsze, nigdy nie przyklasnę komuś, żadnemu autorowi, który celem uzdatnienia swojej powieści uśmierca w niej zwierzęta. Zwłaszcza pani, pani Hanno, nie musiała tego robić. Cykl o Zawrociu jest naprawdę dobry, sama oceniałam każdą wcześniejszą część cyklu na "rewelacyjna", lub "bardzo dobra". Tak te książki odbierałam i podziwiałam, styl, prosty, lecz nie prostacki. Niewydumane i niewymuszone dialogi i ciekawe postacie.

Tym razem coś między tą częścią a mną nie zaiskrzyło. Nie wiem, czy ja "wyrosłam" z Kowalewskiej, czy zaistniało coś innego. Cała książka jest o perypetiach i dziwnych interakcjach pomiędzy Matyldą, Pawłem i ich "byłymi". I tutaj kolejny zgrzyt, który nastąpił u mnie kiedy o tym czytałam. Matylda i Paweł to jakieś wprost cuda, miód i orzeszki. Wszyscy "byli" Matyldy i wszystkie, dosłownie co do jednej, "byłe" Pawła chcą ich mieć z powrotem.

Obgadują, knują i wymyślają jakieś dziwne historie, byle tylko zakochanych poróżnić. Miałam wrażenie, jakbym znalazła się w jakiejś piaskownicy, pełnej przerośniętych dzieciaków, które kłócą się o wiaderko z łopatką, nie przebierając w środkach.

Sama Matylda i Paweł okłamują się w każdej telefonicznej rozmowie. Niby dla ich wzajemnego dobra. Paweł jest w Stanach, pisze muzykę do jakichś filmów. Ktoś dzwoni do producentów, opowiada jakieś banialuki wyssane z palca, a ci (jak jacyś idioci), zamiast za...

''Cztery rzęsy nietoperza'' autorstwa Hanny Kowalewskiej to jest kontynuacja losów Matyldy po śmierci jej babci Aleksandry. Matylda otrzymała spadek po niej właśnie tę posiadłość w Zawrociu.

Hanna Kowalewska po pięciu latach napisała kolejny ciąg i moim zdaniem trafny. Gdy przeczytałam, pierwszy rozdział tej książki wcale nie kryłam, rozczarowania, a to ze względu na to, że czytając, pozostałych losów Matyldy można, dowiedzieć się z książki bardzo wiele.

Należy zwrócić tutaj szczególną uwagę na dialogi. Dzięki temu dodają one tej książce pozytywizmu, którego brak nam jest na co dzień.

Matylda to ciepła osoba, kochająca wszystkich od zwierząt po ludzi, ale zazdrość potrafi wyczuć. Nie lubi osób z wyższych sfer lubiących podkreślać swoją osobowość. Troszczy się o swoją fasolkę i Pawła.

Jeśli świat zagadek, intryg i tajemnic nie jest, Wam obcy to można, go bardzo łatwo odkryć mając, taki charakter jak Matylda.

Podoba mi się w niej w to, że nie skrywa swoich uczuć i prowadzi pamiętnik i zwraca się do niego babko. Opisuje w nim wszystko, co się dzieje wokół niej. Walka o miłość zwycięża, jeśli pokonuje się wszystko mimo przeciwności losu.

Życie swoje i jego przeciwności można, pokonać nie zważając, na jakie plotki są ze strony mieszkańców. Nasze życie czasem musi nieść ze sobą troszkę emocji, aby moglibyśmy wspominać je po latach, jakie ono było.

Polecam przeczytać tę książkę ze względu na to, że autorka przekazuj...

Trafiłam na tę książkę przez przypadek, nie znam pozostałych części cyklu ale bardzo przyjemnie czytało mi się historię Matyldy. Związek z bratem ciotecznym jest dla mnie nieco "dziwny", ale za to podziwiam pewną dojrzałość bohaterów-niepoddawanie się negatywnym emocjom zazdrości itp. wydaje się to aż nadludzkie ;)