Człowiek, który umarł

„Poranek ma zapach złota i soli. Woda bawi się u stóp pomostu.”
Nie, to nie wiersz. To początek jednego z rozdziałów najnowszej z wydanych u nas powieści kryminalnych Anttiego Tuomainena. Zaczynam tę recenzję tak osobiście, bo szczególnie cenię autora za język. O czym już niejednokrotnie wspominałam.
A przechodząc do rzeczy. Antti Tuomainen zawsze wikła swoich bohaterów w sytuacje poważne i niebezpieczne. Jednocześnie są to zagadki, których nie sposób pozostawić bez rozwiązania, bo to oznaczałoby dalszy destrukcyjny wpływ na losy postaci. Bohater musi, bo inaczej się udusi – czytelnik przy okazji też, jeśli się nie dowie, co i jak. Do swojej najnowszej powieści fiński mistrz kryminału dorzucił jeszcze pokaźną dawkę czarnego humoru i absurdu, co nadało jej inne oblicze. I – jak zapowiada autor w niedawno przeze mnie czytanym wywiadzie – otworzyło nowy rozdział jego pisarstwa. Wspomniane elementy było widoczne już wcześniej, ale nie w takim nasileniu. Tytułowy człowiek, który umarł to fiński biznesmen, Jaakko Kaunismaa (jak oni się pięknie nazywają, ci Finowie), który pewnego upalnego letniego dnia dowiaduje się o swojej śmiertelnej chorobie. To jedno – a drugie to fakt, iż choroba jest skutkiem tego, że ktoś go podtruwa. Nie zdąży nawet strząsnąć z siebie tych wiadomości, gdy przytłacza go kolejna sprawa – widok żony zdradzającej go w rodzinnym domu z ich współpracownikiem. Jakby tego było mało, w pobliżu czai się groźna, zdecydowanie mało subtelna i nie przebierająca ...

Pierwszy raz miałam okazję przeczytać książkę tego autora. I mam co do tej książki bardzo mieszane uczucia. Dla mnie jest dobra, ale nie wywarła na mnie jakiegoś większego wrażenia.

Wyobraźcie sobie, że nagle dowiadujecie się, że jesteście regularnie podtruwani. I że nie ma już dla Was ratunku, żyjecie z dnia na dzień i w każdej chwili możecie umrzeć. Taką diagnozę otrzymał Jakko - główny bohater, który wybrał się do lekarza myśląc, że dorwała go grypa. Zadaniem Jakko przed śmiercią jest dowiedzenie się kto go podtruwa. Pierwszą osobą, którą podejrzewa jest jego żona, która jak się okazuje zdradza go z Petrim - pracownikiem jego firmy.

Jego trop okazuje się mylny. W takim razie kto stoi za sprawą podtruwania?

Ogólnie zarys na fabułę jest ciekawy. Ale akcja toczyła się tak wolno, że momentami mnie aż przynudzała. Nie jest to typowy kryminał. Rzadko spotyka się tak specyficzną książkę, która jest tajemnicza.