Bruliony profesora T.

Józef Hen
5.7 /10
Ocena 5.7 na 10 możliwych
Na podstawie 3 ocen kanapowiczów
Bruliony profesora T.
Popraw tę książkę | Dodaj inne wydanie
5.7 /10
Ocena 5.7 na 10 możliwych
Na podstawie 3 ocen kanapowiczów

Opis

Józefa Hena czytelnicy znają jako świetnego interpretatora wydarzeń i postaci historycznych, a także wrażliwego obserwatora rzeczywistości, w której żyjemy. W nowej książce pisarz dokonuje zderzenia dwóch planów czasowych. Jeden plan stanowi rzeczywistość pierwszych dekad dwudziestego wieku - autor przedstawia "dwór" Gorkiego i pojawiające się tam postaci ze świata sztuki, literatury i polityki; są to m. in. Mandelsztamowie, Błok, Gumilow, Achmatowa, Berberowa. Wszyscy oni obserwują tragiczne wydarzenia czasów rewolucji, ale i w nich uczestniczą. Są świadkami długotrwałego, ważnego dla nich wszystkich konfliktu między Gorkim i Leninem. Efekt "uczestnictwa" potęguje zabieg autora, który wykorzystuje fragmenty pamiętników i wspomnień wielu z bohaterów. Miejscami nie sposób oprzeć się wrażeniu, że autor - bardzo zaangażowany emocjonalnie - sam bierze udział w przywoływanych wydarzeniach. Drugi plan to współczesność: Warszawa, rok 2005. We współczesność wprowadza narrator - tytułowy profesor T., slawista, Amerykanin z Indianapolis, wykładający na polskiej uczelni. Zafascynowany postacią Gorkiego postanawia napisać książkę o jego konflikcie z Leninem. Rzeczywistość zapisywana w brulionach profesora T. przeplata się z przeżyciami samego profesora. Profesor T. przeżywa oczarowanie przeradzające się w miłość do pięknej Matyldy, a jednocześnie prowadzi dochodzenie w sprawie śmierci przyjaciela - polskiego polityka. Akcja książki rozwija się dynamicznie, nie brak w niej zaskakujących momentów. Dwa przeplatające się plany stają się pretekstem do zderzenia obyczajów, postaw, stanów świadomości, a nawet języka ludzi, których dzieli dwudziesty wiek.
Data wydania: 2006
ISBN: 83-06-03006-0, 8306030060
Wydawnictwo: PIW - Państwowy Instytut Wydawniczy
Stron: 296
Mamy 3 inne wydania tej książki

Autor

Józef Hen Józef Hen
Urodzony 8 listopada 1923 roku w Polsce (Warszawa)
Józef Hen, właśc. Józef Henryk Cukier – polski pisarz i publicysta żydowskiego pochodzenia, dramaturg, reportażysta, scenarzysta filmowy. Urodził się i wychował w kamienicy przy ul. Nowolipie 53 w Warszawie. Jego ojciec, Rubin Cukier z Radzynia, by...

Pozostałe książki:

Crimen Błazen - wielki mąż Królewskie sny Mój przyjaciel król. Opowieść o Stanisławie Auguście Pingpongista Nikt nie woła Przeciw diabłom i infamisom. Przypadki starościca Wolskiego Twarz pokerzysty Nowolipie. Najpiękniejsze lata Bruliony profesora T. Nowolipie Pikanterie. Opowiadania miłosne Bez strachu. Dziennik współczesny Bitwa o Kozi Dwór Nie boję się bezsennych nocy... Prawo i pięść Przypadki starościca Wolskiego 3 Bokser i śmierć Ja, Michał z Montaigne Ja, deprawator Kredą na tablicy Milczące między nami Najpiękniejsze lata Odejście Afrodyty Pismo. Magazyn opinii, nr 6 / czerwiec 2018 Powrót do bezsennych nocy. Dzienniki Przypadki starościca Wolskiego 1 Przypadki starościca Wolskiego 2 Szóste, najmłodsze i inne opowiadania Więzień i jasnowłosa Zagadkowy Arre Dziennik na nowy wiek Dziennik na nowy wiek. Tom 1 Dziennik na nowy wiek. Tom 2 Dziennika ciąg dalszy Kwiecień Mgiełka Mira L. Miłość Piotra Miłość do Heleny Nie boję się bezsennych nocy. Z księgi trzeciej Oko Dajana Oko Dajana. Pingpongista Opór Początek epopei Przed wielką pauzą Skarb Mohilanki Uczeń mistrza Rumianka Źrenice jego oczu
Wszystkie książki Józef Hen

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Moja Biblioteczka

Już przeczytana? Jak ją oceniasz?

Recenzje

Książka Bruliony profesora T. nie ma jeszcze recenzji. Znasz ją? Może napiszesz kilka słów dla innych Kanapowiczów?
️ Napisz pierwszą recenzje

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

@oliwa
2020-02-07
5 /10
Przeczytane Polska

Trzy w jednym, czyli powieść, która się rozleciała. 

Bohater, Amerykanin i slawista, wraca po latach do Polski. Tam wpada w sidła miłości, rozwiązuje zagadkę kryminalną i pisze książkę o Gorkim i rosyjskim środowisku literackim w czasach Rewolucji Październikowej (plus minus 20 lat). 

Wątek kryminalny jest tylko pretekstowy. Służy temu, żeby akcja jakoś się posuwała, żeby bohater mógł się gdzieś przemieszczać, z kimś spotykać, coś zaobserwować. Romans… Jak dla mnie, nudy na pudy, wydumane to jakieś, niewiarygodne. Niby współczesny, a staroświecki. Pani, zgodnie z tradycją, to jakieś psychologiczne dziwadło, oczywiście poza moralnością. Kobiecie można przypisać każdą dowolną nielogiczność, każdy niezrozumiały motyw, bo to, wicie, rozumicie, kobita jest. Byle piękna była. 

Co to za romans, kiedy ciekawsze od tego, co pani z panem jest to, co Gorki z Leninem? 

A to właśnie w tej sprzed stu lat Rosji żyją ludzie z krwi i kości. Kłócą się, błądzą, kochają, mają ambicje i namiętności. To jest największa wartość i prawdziwy temat tej  książki. Dlaczego nie jedyny? Taka myśl mi cały czas towarzyszyła – że gdyby autor zechciał napisać pełnowymiarową powieść o Gorkim czy Mandelsztamach, to zakasowałby Barnesa z jego „Zgiełkiem czasu”.  A tak… Słabo. 

× 12 | link |
@jatymyoni
2020-06-01
7 /10
Przeczytane Audiobook Dobra ksiązka L. polska

Od pewnego czasu miałam ochotę sięgnąć po książkę tego pisarza. Zobaczyłam płytkę z tym utworem i z chęcią po nią sięgnęłam.
Główny bohater i narrator to pięćdziesięcioletni amerykański profesor, slawista, który przybywa do Polski z cyklem wykładów. Kiedyś studiował w Moskwie i przebywał w Polsce . Ma w naszym kraju grono przyjaciół, a może też wrogów. Powieść toczy się trójtorowo. Pierwszy wątek dotyczy zamordowanego przyjaciela, byłego ministra i parlamentarzysty. Sprawców tego mordu nie odkryto, a profesor pragnie rozwikłać tą zagadkę. Czy odnajdzie sprawców i motyw? Drugim wątkiem jest romans z młodą i piękną , ale żonatą redaktorką wydawnictwa, Matyldą. Ze strony Matyldy jest to dziwna gra, a może nie. Cały czas uwodzi, ale czy chce być uwiedziona? Co pragnie na tej znajomości zyskać? On się zastanawia; „Czy kocham tę Panią, co to za uczucie do tej Pani?” Subtelnie prowadzony wątek męsko-damski. Trzeci wątek jest powiązany z Matyldą. Matylda wiedząc o jego rozległej wiedzy i posiadanych materiałach dotyczących znajomości Gorkiego z Leninem, a także o innych wybitnych pisarzach w czasie rewolucji nakłania go do napisania książki i wydania w jej wydawnictwie. Narrator dzieli się z nami swoimi przemyśleniami i analizą narodzin bolszewizmu w Rosji, o konflikcie Lenina z Gorkim, a także z innymi pisarzami i intelektualistami. Dla kogoś interesującego się historią Rosji i rewolucji wspaniała lektura.
Ciekawie skonstruowana powieść, gdzie wątki współczesne przeplat...

× 5 | link |
WO
@Woods
2012-03-04
5 /10
Przeczytane

Cytaty z książki

(…) nie może być dobra proza polityczna bez rozumienia racji drugiej strony. Bez tego nie ma dramatu.
Powściągliwość emocjonalna to jest nakaz ostatnich czasów. Wymagało się jej od oficerów Imperium Brytyjskiego. Biały człowiek nie miał prawa ujawniać słabości, miał być mocny, twardy, budzić respekt. Bohaterowie Homera płakali. Bogowie na Olimpie płakali i herosi biblijni. Absalomie, synu mój! I Jeremiasz płakał. I Jezus zapłakał. Lacrimae Christi. Rycerze średniowieczni lali łzy. Wszyscy ci Rolandowie, Tristanowie, pewnie i Lancelot, nie ukrywali swoich emocji, dawali im wyraz. Łzy były w cenie. Jagiełło i Witold to byli twardziele, a nie? A objąwszy się, płakali rzewnie, kiedy w zatargu z Zakonem Krzyżackim nadszedł z Rzymu niepomyślny dla nich wyrok. (…) Łzy są w madrygałach poetów Baroku, a potem Rousseau, „Cierpienia młodego Wertera”, romantycy, no i mój Gorki z Tołstojem wzruszali się do łez.
Dodaj cytat
© 2007 - 2024 nakanapie.pl