Berek

Marcin Szczygielski mnie zaskoczył. To pierwsza książka tego autora, którą przeczytałam i już wiem, że na tym moja przygoda się nie zakończy. Berek to znakomita lektura, od której ciężko się oderwać. Mnie pochłonięcie jej zajęło jakieś 3 godziny. Autor ma świetne, lekkie pióro, jednocześnie porusza bardzo ważne, kontrowersyjne tematy. Tu mamy Pawła - geja i jego pragnienie miłości i jego sąsiadkę Annę - typowego mohera. Mieszanka wybuchowa. Nienawiść, codzienne zatruwanie sobie nawzajem życia - to musi doprowadzić do wybuchowego końca :) Ale żeby nie było, że ta książka taka całkiem poważna jest - powiem, że wiele razy wybuchałam śmiechem, albowiem dialogi są bombowe :) Ktoś napisał, że to lektura typowo gejowska - ja się z tym nie zgadzam - to lektura dla wszystkich, a może szczególnie dla tych, którzy tolerancją nie grzeszą.

Pod pozorami lekkiego pióra i humoru kryje się zatrważająca treść. Stereotypy: geja i "mohera" zostały wyolbrzymione nie bez celu. Książka osiąga bardzo ważny cel - udowadnia, że ludzie boją się tego, czego nie znają i ukazuje dobitnie, jak bardzo szeregujemy innych ludzi według kategorii, które wcale nie stanowią o człowieku. Autor udowadnia też, że są możliwe różne rodzaje przyjaźni. Ludzie, którzy na początku się nienawidzą i pochodzą z dwóch zupełnie odmiennych środowisk, pod wpływem okoliczności nawiązują relację przyjacielską. Mi się ta książka bardzo podobała i z pewnością polecam.

'' Cichopek i Mroczek , rany boskie co to jest ? Krasnoludki z Królewny Śnieżki ? '' Na jagody '' ? (...) Straszne , pewnie w następnym odcinku okaże się że Cichopek i Koszałek - Opałek mają romans , a Mroczek zawoła Żwirka i Muchomorka żeby mu razem spuścili łomot '' ?

Anna Lewandowska , 63 - letnia kobieta , która co niedzielę chadza karnie do kościoła , jednak przy tym jest , wredna , mściwa , zgorzkniała , wścibska , z zafałszowaną moralnością itd . Typowy '' Moherowy Beret '' . Za samą tę postać , w taki sposób przedstawioną pan Szczygielski powinien dostać jakąś nagrodę . Dalibóg , należy mu się :) . Nie mniej pięknie odmalowany jest sąsiad dewoty Lewandowskiej , Paweł Sieniawski , typowy gej . Co to skamle i jęczy , że tak bardzo szuka miłości , chce tylko kochać i być kochany , jednak włóczy się po klubach i sypia z kim popadnie . Nazajutrz nie pamiętając nawet imienia swego kochanka . Moherowy beret i gej , to sąsiedzi . Nienawidzący siebie nawzajem do bólu i wyrządzający sobie co raz to inne przykrości . A to podrzucimy psią kupę temu zbokowi na wycieraczkę , a to potniemy nożykiem drzwi . Tak sobie '' uprzyjemniają '' sąsiedzką egzystencję . Oczywiście do czasu , w końcu następuje moment kulminacyjny i sypie się wszystko . Co z tego wyniknie ? Przeczytajcie , zaręczam że warto , mimo śmiałych opisów aktów seksualnych , nie tylko gejowskich . Wszystko to opisane jest bardzo ciekawie , jednak z wyczuciem i delikatnością . Bez rzucania mięsem . Pisałam już pr...

Połknęłam tę książkę, albowiem napisana lekkim piórem, miejscami humorystyczna, miejscami refleksyjna. Brawa dla autora za podjęcie niełatwej tematyki i doskonałe pokazanie naszej katolickiej dwulicowości!
Przyznam jednak, że po tylu przychylnych recenzjach i zachwytach czytelników spodziewałam się literatury ciut wyższych lotów. Mimo wszystko polecam, szczególnie wszystkim Annom w moherowych berecikach.

Humor, zabawne perypetie, poszukiwanie szczęścia, miłości opowiedziane w bardzo ciekawy i zabawny sposób. A jeszcze przedstawienie tego z 2 perspektyw (2 bohaterów- swietnie potrafil przedstawic logike mlodego chlopaka i starszej moherówy)W ogóle uwielbiam książki Szczygielskiego, nie dośc, ze zabawnie napisane, to na dodatek opisane trafne obserwacje autora.

Dosyć niebanalnie rozprawia się ze stereotypami, o poważnych problemach traktuje lekko niepoważnie, bez ambicji dokonywania dogłębnych analiz psychologiczno-społecznych, z "Amelii" ma w sobie klimat nierealności i poczucie, że ostatecznie wszystko ma swoje miejsce i czas. Dla mnie ogromną zaletą tej książki jest świetny język oraz humor.

było świetnie, lekkie pióro, fenomenalnie się czyta, prześmieszni bohaterowie ale końcówka... ech. wprowadzenie tego z deczka fantasy wątku było głupotą i zepsuło mi wspomnienie o całej książce. w każdym razie polecam - przeczytać i przeboleć ostatnie strony.

"Berek" został mi "wmówiony" trochę na siłę przez kochanych najbliższych. Bo to na czasie, i kwestie społeczno-obyczajowe, bo gej, dewota, moher-commando, szczygieł i inny ptasiek. Ugięłam się. Nie podeszło. Chemia nie teges. Od żadnej strony.

książka wciągająca i napisana z wieeeelkim poczuciem humoru ^^ polecam^^

Starcie dwóch przeciwieństw, jakie mamy w tej książce, wypadło bardzo słabo. Jak to już zostało zauważone niżej, relacja Pawła i Anny, a przy tym cała akcja "Berka", opiera się tylko na kontrowersji. Nieporozumieniem był też dla mnie wątek fantastyczny. Humor i lekkie pióro nieco ratują sytuację, ale i tak całokształt jest dość mierny. Co ciekawe, miałam okazję być na spektaklu, który powstał na podstawie tej powieści i bawiłam się na nim świetnie. Natomiast książka mnie rozczarowała...

Ubawiłem się. Poznałem dwa skrajne punkty widzenia (wielkomiejskiego geja i moherka) napisane spod jednego pióra. Spojrzenie i cyniczny uśmieszek bibliotekarki, były bezcenne, ale cóż już taki ze mnie zimny drań, że opinie innych głęboko w dupie mam. Dobra książka, polecam tym którzy umieją się przełamać, wyjść poza społeczne schematy nie tworząc sobie w życiu bariery tabu.

Na początku nie mogłam się "wbić" w treść tej książki i momentami zaskakiwała mnie jej treść, ale po skończeniu jestem nią oczarowana! Niby takie lekkie czytadełko, ale daje sporo do myślenia. Polecam w 100%!!!

Wielkie rozczarowanie. Nic niezwykłego. Książka bazuje wyłącznie na kontrowersji. A już dodanie elementu, hm, "fantastycznego" można zbyć tylko ironicznym śmiechem. Nie polecam.