Leo i czerwony automat

„Tak właśnie jest z wami, ludźmi – stwierdza Zefir. Rzadko doceniacie to, co macie. …”
Smutne, ale prawdziwe, tak samo jak książka, którą przeczytałam. Autor tym razem poruszył trudny temat. Mamy Leo, chłopca „innego” niż wszyscy, chłopca, który urodził się metodą in vitro. Dla niego to nie jest niezwykłe, dla innych tak. To, co odróżnia go prowadzi do tego, że jest tą osobą, której zachowania nie da się przewidzieć i co prowadzi do jego niezwykłości. Cała historia opowiada o tym, że nie potrafmy zaakceptować tego, co mamy. Nagle, kiedy świat się zmienia widzimy problemy, których nie ma, odnajdujemy, a nawet szukamy wyimaginowanych wrogów. Pisarz znów poruszył temat aktualny w sposób niezwykły, opowiada niby zwykłą historię, a zmusza do myślenia. Powoli nakręca się atmosfera wokół Leo i jego kolegów, uprzedzenia wynikające ze strachu. Tajemnicza budowla przeraża, ale też ciekawi. Dlaczego wynajdujemy sobie wrogów – żeby ulec samozniszczeniu? Dlaczego nie potrafimy cieszyć się z tego co mamy? Ważne pytania, ważne też odpowiedzi – książka przeczytana z dziećmi obowiązkowo. Myślę, że każdy wyniesie z tej opowieści coś co go poruszy, zastanowi, zmusi do myślenia …..
"Miasto, w którym mieszka Leo jest tak stare, że wszyscy zapomnieli, jak kiedyś się nazywało. Ale nikomu to nie przeszkadza. Miasto jest ogromne i wspaniałe, jego mieszkańcy sympatyczni i życzliwi. Chyba trudno o lepsze miejsce do życia. Jednak ostatnio coś zaczęło się tu zmieniać....."
Najnowszą książkę M...