“ „ Człowiek, który kocha i jest kochany , rozsupłuje supełki bez większych problemów, nie szamocąc się przy tym i nie obcierając sobie palców „ ”

“Każda konfrontacja jest lepsza niż odkładanie uraz na bok , pielęgnowanie ich , podlewanie i troszczenie się , żeby mogła urosnąć do rozmiarów pozwu rozwodowego”

“Życie trochę przypomina grę w bierki. Kiedy decydujesz, który patyczek zostaje poruszony, wszystko przebiega sprawnie i bez większych niespodzianek. Kiedy naruszysz strukturę większej konstrukcji, patyczki zaczynają się przemieszczać, a kolejny ruch nie należy już do ciebie.”

“Zauroczenie i zakochanie potrafią z mędrca zrobić idiotę.”

“Nazwisko to coś, co łączy mnie z ojcem - ponieważ powstałam jako sekret, a następnie przerodziłam się w skandal.”

“Psychiatra potwierdza, że urojenia religijne pojawiają się, gdy osoba wielkiej wiary w obliczu obiektywnych trudności lub możliwej porażki ucieka w wizje i halucynacje, aby uwiarygodnić się na zewnątrz. Dowód na to, że Lubich była w tego typu sytuacji, pojawia się we fragmencie z Paradiso 49, kiedy na stronie dwudziestej szóstej przyznaje:... ”

“.„Cie­ka­wo­ść to pierw­szy sto­pień do pie­kła, Dau­nis” – po­wie­dzia­ła. „Ow­szem, ale za­spo­ko­jo­na cie­ka­wo­ść to krok w prze­ciw­nym kie­run­ku” – za­ri­po­sto­wał bły­ska­wicz­nie wu­jek Da­vid. Zwy­ci­ężył przez za­sko­cze­nie, a nie przez siłę.”

“Kie­dy ko­chasz ko­goś, ale nie lu­bisz ja­ki­chś rze­czy z nim zwi­ąza­nych, po ode­jściu tej oso­by strasz­nie kom­pli­ku­je to wspo­mnie­nia.”

“Gdy­by na­sza spo­łecz­no­ść była ran­nym pa­cjen­tem, FBI naj­chęt­niej prze­sta­wi­ło­by nam ko­ści. Albo jesz­cze le­piej – do­ko­na­ło am­pu­ta­cji. Myk, i po pro­ble­mie. Do­strze­ga­ją tyl­ko ranę, nikt oprócz mnie nie wi­dzi ca­łe­go czło­wie­ka.”

“Jak się oka­zu­je, kie­dy nie mu­szę ana­li­zo­wać i cen­zu­ro­wać ka­żde­go wy­po­wia­da­ne­go zda­nia, zo­sta­je mi wi­ęcej ener­gii. Wy­cho­dzi na to, że kłam­stwa w ka­żdej po­sta­ci są sza­le­nie wy­czer­pu­jące.”

“P S Y C H O P A T A Kiedy słyszymy to słowo, często wyobrażamy sobie potwora, który morduje z zimną krwią, znęca się fizycznie nad swoimi ofiarami i dopuszcza się makabrycznych czynów. Mamy przed oczami bestię – kogoś pozbawionego uczuć oraz człowieczeństwa. Ale nie zastanawiamy się nad tym, że taka osoba żyje obok nas i – choć tego w ogóle nie widać – dręczy kogoś, kogo dobrze znamy: sąsiada, przyjaciela, a nawet członka rodziny. Może krzywdzić na wiele sposobów: fizycznie i psychicznie, okaleczając ciało, umysł, duszę. Manipuluje i kłamie, stopniowo i z premedytacją pozbawia swoją ofiarę własnego zdania, pewności siebie, a w końcu również godności.”

“Rany zadane fizycznie goją się dość szybko. Te, które pojawiają się w sercu, są bardzo głębokie i proces zabliźniania będzie długi i bolesny.”

“Martina dodaje: Pewnego wieczoru w jednym z domów Focolari Guido był świadkiem samobójstwa fokolaryna; gest został uznany za wypadek. Społeczność Focolari nie mogła wiedzieć. Chiara nie mogła wiedzieć. Milczenie i zmowa, które miały miejsce, przekonały nas, że nie chcemy już być współudziałowcami tego systemu. Cel uświęca środki, a milczenie musiało gwarantować Chiarze Lubich, że jej dzieło zawsze spełniało jej oczekiwania i było bez skazy. ”

“I dlatego dzisiaj… już nie musimy uciekać. Przeciwnie, chcemy gonić życie. Brać je pełnymi garściami. Odrzucać złe myśli, weryfikować podszepty, podpowiedzi serca, które nie zawsze idą w parze z naszym przeznaczeniem. Czasami warto się zastanowić, pomyśleć dwa razy, zanim dokona się złego wyboru, który może uruchomić serię niefortunnych zdarzeń.”

“Tłumione emocje ścisnęły ją za gardło,chciały mu jeszcze opowiedzieć,że zrobi wszystko,by zapomniał o tym,co było, i choć przez chwilę poczuł się szczęśliwy…”

“Była spragniona czułości, niewielkich gestów świadczących, że jeszcze jest kobietą, że jest kochana, potrzebna nie tylko jako kucharka i sprzątaczka.”

“Kobieta wpatrywała się w niewielki ekran, a potem uśmiechnęła się nostalgicznie. Przeurocza dziewczynka przywołała odległe bolesne wspomnienie, które z trudem zdołała odsunąć na sam spód serca i duszy. Zapatrzyła się w okno. W blasku ulicznej latarni wciąż wirował gęsty śnieg. Niezyt przepadała za przedświątecznym okresem. Zdawała sobie sprawę, że święta Bożego Narodzenia są wyjątkowo rodzinne, ona natomiast od dawna nie utrzymywała kontaktów ze swoją rodziną, a właściwie z siostrą - jedyną rodziną jaką miała.”

“Dom przykryty białą kołderką, na której tańczyły promienie słońca, wyglądał jak z bajki. Stary świerk rozpostarł nad nim swoje szerokie, rozłożyste gałęzie...”

“Kiedyś chciałam zbawić cały świat, teraz chciałabym zbawić siebie.”

“Pamięć epizodyczna to nasza osobista autobiografia. Piszemy ją sami, świadomie i nieświadomie, ale nigdy obiektywnie i rzeczowo. Wręcz przeciwnie, czasem nakładamy filtry własnej narracji na swoją przeszłość. Jednak to, jak ją postrzegamy, zależy od wielu czynników. Nasze wspomnienia podlegają ciągłym zmianom. Za każdym razem, gdy je przywołujemy, możemy zmieniać i zniekształcać ich treść. Jedne mogą zastępować inne, niektóre mogą się na siebie nakładać. Na przykład możemy inaczej postrzegać pewne wspomnienia z naszego dzieciństwa, jeśli czytamy książkę, która opowiada o dzieciństwie fikcyjnej postaci. ”

“ Jaśmina już jakiś czas temu uświadomiła sobie, że tu wcale nie chodzi o bombki, kolędy czy jedzenie. Że święta to nostalgia, a nostalgia jest potrzebna.”

“Kiedy ludzie wracają myślami do przeszłości, patrzą na nią przez różowe okulary. Często widzą ją w weselszych barwach, niż była w rzeczywistości. Kolorują wspomnienia, nadają im blasku, chcą wierzyć, że było magicznie.”

“Miłość to coś więcej niż tylko emocja. To złożone połączenie chemii, biologii, psychologii i kultury. To część ludzkiego życia, wykraczająca poza zwykłe emocje i głęboko powiązana z wyrafinowanymi procesami w mózgu. Możliwe, że brzmi to mało romantycznie, ale przynajmniej wiele wyjaśnia.”

“Ostatecznie każda rodzina ma coś do ukrycia. Większość ludzi przecież strzeże swoich sekretów jak oka w głowie.”