Zmieści się tu każda myśl o wolności i każdy temat okołowolnościowy. Nie trzymaj w sobie tego, co Cię nurtuje, co jest dla Ciebie ważne. Może zrodzi się ciekawa dyskusja?
Wolność oraz niewola, w/g mnie to dwa zależne od siebie byty. Jeden nie mógłby istnieć bez drugiego, podobnie jak gwiazdy, których piękno wynika z przestrzeni między nimi, a kojące dźwięki muzyki zawdzięczamy ciszy. Gdyby istniała tylko wolność, nie byłaby wtedy "wolnością". Przeklinamy niewolę na każdym kroku, ale to "dzięki" niej możemy poczuć wolność.Tak to widzę.
Michał, lejesz wodę na mój młyn :). Wrzucajmy takie teksty i odnośmy się do nich bez oceniania (serduszka owszem, a jeśli krytyka to przekonań, a nie autora wypowiedzi). Marzy mi się właśnie taka konkretna merytoryczna dyskusja. Inspiracja. Dzięki. To teraz ja. Chcę wejść w to głębiej. Wolność to bycie sobą. Ale nie takim, jak oczekuje od nas otoczenie. Bo to nie jest bycie sobą. To jest bycie "kimś". Nie mamy kajdan na rękach, nie siedzimy w klatkach i nie zakładają nam łańcuchów. A jednak nie ma wolności. Jesteś zmanipulowany, zaprogramowany, zakotwiczony w swojej społeczności x. W rodzinie y. W kraju z. Robisz wszystko to, co trzeba. Jeśli nie robisz (bo oczywiście możesz!) spadasz na margines i cierpisz (zazwyczaj) z powodu odrzucenia, z powodu osamotnienia. Bo jesteś INNY. INNY znaczy NIEBEZPIECZNY. A ja widzę wolność jako bycie sobą niezależnie od uwarunkowań (jesteś projekcją marzeń lub przekleństw swojej rodziny, społeczeństwa, kraju, jesteś spełnieniem oczekiwań lub porażką - zawsze będziesz wiedział czym, bo ci powiedzą). Bycie wolnym to bycie odpornym na to cierpienie, bycie wolnym to bycie w zgodzie z sobą, z własnymi myślami i wizjami świata. Bez czekania na cios z boku za wychylanie się. Bycie wolnym to nie zawracanie sobie głowy czyimiś ocenami (większości, która dokonuje swego żywota w gigantycznym mrowisku, spełniając swoją z góry zaplanowaną rolę. Są też tacy, którzy się budzą i wtedy pojawia się ból). Wolność to wyjście poza schemat z odwagą i niezrażanie się ujadaniem hien wokół, które z lęku, że osłabiasz stado gotowe są zniszczyć cię chociaż jesteś jednym z nich. My jednak wciąż robimy wiele rzeczy tak, jak nas nauczono. Bezmyślnie. Wolność to świadomość po co to robisz i dlaczego to robisz tak a nie inaczej. To odwaga robienia inaczej, gdy widzisz że coś nie daje pożądanego skutku. Gdy produkt, metoda jest wadliwa. Tak, musi być niewola by zrozumieć czym jest wolność. To jest potrzebne do zrozumienia. Ale Ty jesteś albo w jednym albo w drugim. W dwóch jednocześnie nie dasz rady być. Podstawą zaistnienia wolności według mnie jest równość. Prawdziwa równość. Bez niej nie ma wolności. O równość paradoksalnie jeszcze trudniej niż o wolność. Wojny i konflikty są przejawem braku równości. Zawsze znajdzie się ktoś, kto uzna, że jest równiejszy od ciebie a jego racja jest ważniejsza. Więcej nawet - PRAWDZIWSZA. Chociaż prawdy nie zna.
Harey jesteś idealistką :) Moim zdaniem taka wolność, jaka Ci się marzy jest nieosiągalna. Kontekst tu i teraz, a nawet tam lub jeszcze gdzieś indziej zawsze stanie na przeszkodzie. Wszędzie napotykamy na jakieś ograniczenia. Ja jestem tak ograniczona przez te wszystkie x, y i zety, o których piszesz, że mogę określić siebie jednym słowem : zniewolona.
@aleksiunka - jak większość z nas, wydaje mi się. Wolność wg mnie to ideał (jeden z wielu), do którego tylko i aż możemy się zbliżać, cały czas licząc się z tym, że nie będzie łatwo i może przez całe życie zrobimy w kierunku niej ze dwa kroki.
Nie ma takiej wolności i nie ma takiej równości a szkoda :( Taki już jest gatunek ludzki. Wojny były, są i będą. Zawiść i wykorzystywanie drugiego człowieka i wszystkiego dookoła też. Tym samy niewola była, jest i będzie. Hmmm no ale skoro jest niewola to i wolność jest? Już się zakręciłam. To niewoli też nie ma? A może jest tylko niewola? Wolnym można być tylko z dala od innych ludzi. Takiego kogoś społeczeństwo nazywa dziwakiem.
mikakeMonika napisałaś: Wolnym można być tylko z dala od innych ludzi. Zgadzam się w stu procentach, ale czy dla człowieka jako gatunku stadnego samotne życie jest możliwe i czy może być szczęśliwe?
@aleksiunka - co prawda pytanie nie do mnie, ale pozwolę sobie odpowiedzieć: samotne życie jest możliwe i może być szczęśliwe, ale to rzadkie przypadki i dlatego - jak napisała Monika - kogoś takiego społeczeństwo nazywa dziwakiem.
@aleksiunka nie mam pojęcia czy może być szczęśliwe, bo nie miałam okazji spróbować, choć wiele razy miałabym ochotę (najlepiej na bezludną wyspę). Teoretyzując, nie wiem czy bym wytrzymała. I tak to pewnie jest, że raz się chce samotnej wolności, a potem stadnej niewoli.
Aleks! - Tak! Ale czy ja jestem tematem okołowolnościowym? ;))
1. dziewczyny wyprzedziłyście moje pytanie o miłości! Czy miłość daje wolność czy raczej zniewala? 2. nawet z dala od ludzi można być niewolnikiem. Np. przeszłości i pewnych zdarzeń od których nie potrafimy się uwolnić, które wpływają na nasze życie.
LeatMeRead - nie zawsze to jest słodka niewola. Jeśli ktoś kocha Ciebie, a Ty jego nie, to już słodko nie jest. Albo na początku wydaje wam się, że kochacie, a potem... no cóż, życie :) a nie zawsze odejść to możliwe i dobre rozwiązanie, bo jest jeszcze odpowiedzialność wobec drugiego człowieka, sakramentów, czy czego tam jeszcze... no nie wiem? Może jak podzielić kawalerkę 33m kw i pytanie gdzie się wynieść?
a co do pytania o szczęście - to subiektywne odczucie każdego z nas. Jeden do szczęścia potrzebuje wokół siebie tłumów, drugiemu wystarczy tylko jeden człowiek, a trzeci marzy o całkowitej samotności. Szczęście to chyba kwestia potrzeb (ze wszystkich poziomów). To poczucie spełnienia w swoich własnych oczach.
@Harey - no więc właśnie. 1.To są te ograniczenia i przeszkody, o których była już mowa. Oczywiście o miłości jako słodkiej niewoli napisałam z przymrużeniem oka. 2. Czyli jednak wolność jest (prawie) niemożliwa.
Shakespeare gdzieś napisał, że wolnym można być i w skorupce orzecha. Zgadzam się z Tobą: " Wolność to świadomość po co to robisz i dlaczego to robisz tak a nie inaczej. " Na okoliczności często nie mamy wpływu, ale mamy wpływ jak na to zareagujemy, jak to przyjmiemy. Kiedyś zastanawiałam się na podziałem: "wolność od" i "wolność do".
Bardzo słuszna uwaga. "Wolność od" - czyli w uproszczeniu wolność od nakazów, ale nie tylko, bo to mi się kojarzy z takim stanem, w którym nie przywiązujemy się do niczego. Umiemy korzystać z różnych rzeczy, doceniać obecność osób, ale umiemy w razie czego bez tego żyć, nie przywiązujemy się, nie upadamy, gdy to stracimy. Właściwie nie posiadamy, więc nie tracimy. Zaś "wolność do" to takie według mnie zachowanie, w którym możemy korzystać ze wszystkiego, ale WYBIERAMY to, co nam nie szkodzi, nie niszczy, nie poniża nas w naszym człowieczeństwie (np. wszelkie nałogi, coś co nami rządzi), a jedynie przyczynia się do naszego wzrostu. czy tak to widzisz jatymyoni? Czy może rozwiniesz? :)
Wolność od jest czasami złudną wolnością, bo może być rodzajem ucieczki, ale też i egoizmu. Ale Twoje rozumienie podoba mi się, trochę, jak w buddyźmie lub u Ojców Pustyni. jednak czy tak można normalnie żyć? Dlatego do mnie bardziej przemawia wolność do. Jestem w jakiejś sytuacji i dokonuję wyboru, wiem gdzie chcę kroczyć. Myślę, że ważne jest poznanie siebie, zaakceptowanie siebie i swoich granic. Kiedyś zapamiętałam, jak ktoś napisał, że można być wolnym nawet w więzieniu. Mnie się zawsze kojarzy wolność z odpowiedzialnością. Oprócz tego staram się zawsze pamiętać, z róznym skutkiem, że moja wolność się kończy tam, gdzie zaczyna się wolność drugiego człowieka.
Osho mnie nie przekonuje. Ja pierwszy raz spotkałam się chyba u ks. Tischnera. Później w filozofii dialogu. Przyznaję, że było to lata temu. Jednak wróciłam czytając Tischnera "Filozofia dramatu". On też napisał "Nieszczęsny dar wolności". Teraz wróciłam do tego czytając Frankla. Jednak on bardziej kładzie nacisk na szukanie sensu.
Sen piękny miałem, że w grupie ludzi dużej jestem, stojącej grzecznie dwa metry od siebie i w maseczkach na ryjach. I tak stoimy na Mickiewicza, Drużbackiej i Modrzejewskiej i śpiewamy z uczuciem "Twój ból jest lepszy niż mój" Kazika. Piękny sen miałem ale już mnie odszedł :)
To był troszkę taki żart a propos Twojego politycznego snu. Jeśli pytasz czym się objawia anarchizm fem. to chociażby tym, że kobieta i mężczyzna są RÓWNI w praktyce a nie tylko w teorii. Że nie występuje kontrola silniejszego nad słabszym (uwierz mi, że na poziomie rodziny np. jest w tej kwestii jeszcze wiele do naprawy).
Ja tam bym nie chciała dźwigać worków z cementem, więc o równości "we wszystkim" nie marzę :) Niech sobie mężczyźni dźwigają, my im rodzić też nie każemy :))
Wolność to jest jakaś kraina czy planeta niesłychanie piękna, na której każdy z więźniów żył przez pewien czas. Opowiadają sobie o niej. Wspominają. W długich, bezsennych godzinach marzą o każdym wydarzeniu, które było, przeżywają je znów intensywnie, prowadzą urojone rozmowy z ludźmi, którzy tam pozostali. Proszą ich, żeby czekali na powrót więźniów. Każdy hoduje w swoim sercu ów utracony kraj. Każdy w swym jasnym laboratorium myślenia destyluje fakty, które kiedyś przeżył. Stają się piękniejsze jeszcze, niż były. Stają się blaskiem jakimś owiane i tak zupełnie inne niż tutejsze otoczenie, że na myśl o powrocie krew ścina się w żyłach. Bo trudno uwierzyć, żeby tęsknota do dalekiej planety mogła być zaspokojona. Gdy nocą ponad barakami chyli się Orion, Wielka Niedźwiedzica, Stella Polaris i inne gwiazdy, gdy ciszę śpiącego obozu przecina świst lokomotywy – długi, przeciągły, uciekający w dal – wzrok szuka wśród gwiazd tej, która jest ową utraconą. I można byłoby uwierzyć, że to ludzka fantazja stworzyła bajkę o tym, że tam gdzieś naprawdę kwitną drzewa, że dzwonią tramwaje, że śmieją się dzieci, a ludzie na ból umieją reagować płaczem. Lecz co pewien czas przychodzi z dalekiej planety znak. Przychodzi list. Maleńki skrawek papieru, który jest ulotką stamtąd. Ktoś pisze o tym, że jest ten sam dom, ta sama ulica, ta sama podłoga w pokoju… Czytając (choćby się odczytywało kilka razy), trzyma się zawsze fikcyjną tubę słuchawki przy uchu i słyszy się mowę dalekiej Wolności.
A mnie się przypomniało lato 1983. Czerwcowy wieczór. Siedzimy na żaglówce na Kisajnie i słuchamy z tranzystorowego radyjka Listy Przebojów Trójki Marka Niedźwiedzkiego, jak co tydzień wtedy. Na pierwszym miejscu jest "Mniej niż zero" Lady Pank. Nie możemy uwierzyć- puścili! Poczuliśmy taką euforię i powiew wolności, ze do tej pory to pamiętam.
po prostu politycy mają mało dystansu do siebie i stąd te irracjonalne zachowania. Ale musiałabym się zagłębić w temat, bo tak naprawdę nie znam szczegółów tej aktualnej sprawy.
Pozwól, ze cię oświecę "dziecko" (nie obrażaj się). Za komuny władza dobrze wiedziała, ze naród musi mieć wentyl, przez który może upuścić emocje. I dlatego czasem luzowała cenzurę. Miała też swoich błaznów, którym pozwalała robić kabarety. Należeli do nich np. Jan Pietrzak, Marcin Wolski, teraz najbardziej wierni akolici obecnej władzy. Czasy ich największej popularności przypadały na lata 70-te i 80-te, za pełnym przyzwoleniem ubecji. Natomiast obecny prezes chce kulturę cenzurować. I to jest błąd. I mam nadzieję, że za to zapłaci. I za wizytę na grobie swojej matki przed świętami, kiedy my swoim nie mogliśmy zapalić świeczek.
Przypomniała mi się przypowieść, której nie przytoczę dosłownie bo utkwił mi tylko jej sens. Spotkało się dwóch ludzi nad brzegiem morza i zaczęli rozmawiać o wolności. Sens był taki że i jeden i drugi uważali się za wolnych ludzi, wtedy ten pierwszy mówi że może siedzieć na brzegu, że może iść gdzie chce i spać gdzie chce, że wszystko zależy od niego. A ten drugi mówi że musi jutro iść do pracy, zarobić na czynsz na jedzenie, nie może tak tego zostawić bo to dorobek jego życia. Na to ten pierwszy odpowiada - widzisz ja nie mam nic i jestem prawdziwie wolny.
Ciekawie o tym pisze Victor Frankl, ale też Marek Aureliusz. Często nie mamy wpływu na okoliczności w jakiej się znajdziemy, ale mamy wybór jak to przymiemy i jak zareagujemy.
Dokładnie, mamy wybór jak to przyjmiemy. Zobaczcie, znalazłam cytat z opowiadania Czechowa "Na zesłaniu":
Doprowadziłem się do takiego stanu, że mogę całkiem goły spać na ziemi i żreć trawę. I daj Boże takie życie każdemu. Niczego mi nie trzeba i nikogo się nie boję, i tak sobie myślę, że nie ma na świecie człowieka bogatszego i bardziej ode mnie wolnego.
Może opowieść Anthony de Mello - W jaki sposób mógłbym osiągnąć wyzwolenie? - Staraj się odkryć to, co cię uwięziło - radzi Mistrz. Uczeń wrócił po tygodniu i oznajmił: - Nic mnie nie uwięziło. - Dlaczego więc chcesz być wyzwolony? W tej samej chwili uczeń dostąpił Oświecenia i nagle stał się wolnym człowiekiem.
Wolność będzie dla mnie wtedy, kiedy żaden minister nie będzie mi mówił co mam nosić na twarzy, żeby było mi trudno oddychać, gdzie mam chodzić, gdzie jeździć, z kim się spotykać. Gdy będę mogła uściskać swoich znajomych. Gdy ludzie będą mogli legalnie protestować przeciwko temu, co im się nie podoba. Kiedy będę mogła póść z koleżanką na kawę i na wystawę bez maski i nikt nie będzie miał nas prawa pytać, czy razem mieszkamy...
Czytam te wasze wolnosciowe cytaty i przemyślenia i dochodzę do wniosku że dla większości tu słowo wolność oznacza pasożytnictwo. Chcecie moc wszystko a nie musieć nic. To kupcie sobie kawałek ziemi gdzieś hen na zadupiu jakiego świat nie widział. Wyprodukujcie sobie ubrania. Skanalizujcie wychodek. Nastawcie sobie złamaną nogę. Zróbcie sobie pradnice z roweru. Zlapcie sobie obiad. Przynieście sól z Wieliczki. Jak wam ktoś łeb urwie to pogodzcie się z tym bo on tak manifestuje swoją wolność. Ale jeżeli korzystacie z dóbr wymyślonych i wyprodukowanych przez kogoś innego to jesteście od nich zależni. I musicie coś dac w zamian. Za darmo nie ma. Jeśli kobiety chcą równości to powinny tak jak mężczyźni kopać studnie, kłaść nawierzchnie i walczyć z wrogiem w kamaszach które schodzą razem ze skórą stóp bo nie można było ich zdjąć przez tydzień. Na przykład. Wam się w dupach poprzewracało z nudów i zamiast się cieszyć że możecie żyć jak ludzie korzystając ze wspaniałych zdobyczy cywilizacji narzekacie. Ot, tyle. Nikt nie wyciąga was z łóżka w środku nocy żeby wam strzelić w łeb. To jest wolność. I nie wszyscy dziś, w tym momencie mają tyle szczęścia.
To są różne zupełnie sprawy te o których piszesz Małpo a te o których była dyskusja. Nie czytałam wszystkich postów ale dyskusja zaczęła się od pojęcia wolności i od różnego jej pojmowania. Spłyciłaś wszystko. Ale idąc tokiem Twojego rozumowania, nie kupię sobie ziemi żeby wykopać wychodek bo po pierwsze będę zmuszona płacić podatek od gruntu, po drugie od wychodka pewnie zapłacę karę jak nie będzie spełniał określonych norm a wreszcie po trzecie już samo posiadanie ziemi sprawi że nie będę wolna bo nie zostawię jej skoro muszę płacić podatek więc siłą żeczy jestem przywiązana. Więc nie będę wolna. To samo tyczy się wszelkich nieruchomości. I nie znaczy to że chcemy żyć jak dzicy, nikt z piszących tu nie chce niczego za darmo itd. Dyskusja jest o utopijności pojęcia wolność. Moim zdaniem jedynie wolni są plemiona indiańskie które żyją koczowniczo, budują tymczasowe chaty, tak by nie było im żal zostawić i przenieść się na inny bardziej urodzajny w danym momencie teren. Indianie ci mają za to bardzo wymyślne ozdoby, korale i zauszniki - bo to jest to co biorą ze obą(na sobie) idąc dalej. Właśnie te plemiona są najbliższe idei wolności. Można by tu pisać i pisać... Już samo istnienie granic przeczy idei wolności. A z drugiej strony medalu jest cywilizacja, jest poczucie (o tyle o ile) bezpieczeństwa, jest system i konstytucja. I wszystko by było fajnie tylko żeby nie przekroczyć tej granicy za którą wygoda będzie opłacana zniewoleniem.
Przepraszam za przydługi wywód i za błędy bo prawie literek nie widzę a na tel to czasem słowa zamienia. 🙂 Miłej nocy bez dąsów życzę I tulę wszystkich 🤗
Czyli generalnie potwierdzilas to co powiedziałam. Że samowystarczalnośc i niezależność to pojęcia najbliższe wolności. Czy splycilam? Nie sądzę, myślę że splyceniem jest protekcjonalne zwracanie się do kogoś per dziecko. Lub twierdzenie że wolność ma jeden wymiar i trzymanie się tego. Ja myślę na przykład że gdyby nie nasz rodzimy Kościół katolicki to dziś chodzilybysmy w burkach. A ktoś inny powie że to bzdura bo ten nasz kościół jest tak samo zły jak meczet. I cóż? Jako kobiety mamy w sumie wszystkie prawa identyczne jak mężczyźni ale feministki krzyczą że są uciskane. I protestują. Przeciwko własnej wolności w sumie. Zapraszam do Pakistanu. Dla mnie to całe pierdolamento zwyczajnie nie ma sensu. Chcesz korzystać z Internetu to musisz liczyć się z tym że ktoś przeczyta twoje maile. Chcesz jeździć autostradą to na bramce płacisz. A chcesz jeździć rowerem to nie możesz jeździć po piaskownicy gdzie małe dzieci babki sobie z piasku robią. No i jak przedszkole jest ogrodzone to też żadna wolność dla tych co chcą jeździć po dzieciach. A dla dzieci to ogrodzenie jest wolnością od ryzyka że Szalona Małpa wpadnie siać śmierć i zniszczenie w tej piaskownicy.
Feminizm, prawa kobiet... nie kościół je dla nas wywalczył. Religia jaka by nie była zawsze dążyła do zniewolenia ludzi poprzez utrzymywanie ich w ciemnocie. Palenie na stosie znachorek, zielarek, skutecznie hamowało rozwój wiedzy. Tępienie hermetyzmu wstrzymało (na całe wieki) nauki filozofii i chemii. Siłą rzeczy spychając Hermetyków do roli tajnych stowarzyszeń wolnomyślicieli. I znowu - katolicyzm jako idea = coś dobrego i wzniosłego. Kapłani - to niejednokrotnie także ludzie rządni władzy więc nie można wszystkich wrzucić do jednego worka.
I żeby nie było nieporozumień - mam szacunek do każdej wiary. a o katolicyzmie wspomniałam jako o instytucji i to tej historycznej.
I nikt się nie musi ze mną zgadzać wyrażam tylko swoją subiektywną opinię.
Co do kościoła, choć podobno blog to najlepsze miejsce do manifestowania swoich odczuć i myśli religijnych to pozwólcie, że coś wrzucę. Bo zanim ten człowiek stał się głową kościoła, kościółowi nie zależało na otwartości i pełnym rozumieniu wolności. Życzę Franciszkowi dwustu lat życia z jego podejściem do człowieka, które deklaruje. O tym mężczyźnie mogłabym powiedzieć "mój papież". ;)
Ja, choć lewactwa nie uważam za istoty ludzkie, temu lewackiemu papieżowi, który został na tron wsadzony aby rozwalić od środka kościół patolicki - szczerze kibicuję.
A fuj, Johnson, jak można ludzi o lewicowych pogladach nie uważać za istoty ludzkie? Chyba przestanę Cię lubić. Ja temu papieżowi też kibicuję, choć nie wiem, czy uda mu się coś zrobić z tą kościelną mafią.
Obrazilam? Czyżby ktoś chciał mi ograniczyć moją wolność do wyrażenia własnego zdania? Ot takie te wasze wolności właśnie. Klapki na oczy i heja do przodu. Bawcie się dobrze.
Jeżeli piszesz "w dupach się wam poprzewracało z nudów" to jest to obraźliwe. Jeżeli piszesz że mamy sie cieszyć, że nikt nie wyciąga nas z łóżka, żeby nam strzelić w łeb i to jest powód do szczęścia, to masz bardzo małe wmagania. A co do ograniczenia wolności słowa, to wyrzuciłaś mnie ze skojarzeń za to, że powiedziałam, że zaproszę moje dzieci na swięta. I groziłaś, ze doniesiesz na każdego, kto kwestionuje zasadność kwarannny. Odniosłam tę grośbę do siebie, choć zasadności kwarantanny nigdy nie kwestioowałam. Każda akcja rodzi reakcję, Małpo. Myślę, że teraz wkurzyłaś się, że nikt nie chciał dyskutować nad Twoim cytatem z "Dymów nad Birenau". Nie jesteś pępkiem swiata, Małpo, lubisz niszczyć ludzi, czego niejedokrotnie byłam świadkiem, jak jeszcze zaglądałam na skojarzenia. Niektórym to nie przeszkadza, ale większość wymaga minimalnego szacunku do siebie.
Ech Harey, jak nikt umiesz mnie sprowokować :) memy, cytaty, a własnymi słowami? Tak z serca? Wolność nie powinna uznawać autorytetów. Fajne te wilki, kiedyś pewno bym się nad tym długo zastanawiała. Ale gdzie tu harmonia? Żeby być w pełni sobą trzeba oba wilki karmić. Skoro tak lubisz autorytety to poczytaj poezję Blake'a. Boski wizerunek, proszę:
A Ludzki Płaszcz - to strój z Żelaza kuty, A Ludzki Kształt - to kuźnia Krwawa żarem, A Ludzka Twarz - zapiekłe Palenisko, A Ludzkie Serce - nienażarta Gardziel.
A tu też Boski wizerunek:
Dobroć ma bowiem ludzkie serce Litość- ludzkie wejrzenie Miłość- człowieka postaś boską Pokój- jego odzienie.
W każdej kraninie każdy człowiek W udręce swej i znoju Przyzywa ludzki kształt Miłości Litości i Pokoju
Nie mam na to mema niestety. Ale umiem powiedzieć to co ja myślę. Czuję się wolna kiedy jadę szybko rowerem. Lubię pęd powietrza na twarzy, lubię ból mięśni kiedy muszę podjechać pod górę. Nie myślę wtedy o wolności czy zniewoleniu, po prostu cieszę się tym że mogę to robić. Ale i tak zatrzymuje się na czerwonym świetle. Ja karmię oba moje wilki bo oba są mi drogie. Jeśli zabiję tego złego to będę jak dziewczyny na wyborach miss. Pokój na świecie. Jeśli zabiję tego dobrego to będę jak ci którzy w imię własnych prawd zabijają innych. Jak to czynią ci którzy chcą narzucić reszcie swoją rację, tę najmojszą. Ja karmię oba po równo. I spójrzcie, odrzucacie moją prawdę bo mnie nie lubicie :) czy wypada zatem mówić o empatii? Są tu, na kanapie osoby które nie mogą chodzić , cierpią na nieuleczalne choroby. Nie pytacie ich czym jest wolność. A może warto?
Są jeszcze dwa aspekty wolności. Ta materialna i ta duchowa. To jest temat rzeka... Jest pojęcie Wolności jako idei (i o tym chyba miała być dyskusja), i pojęcie wolności w indywidualnym odczuciu człowieka. Wolność może być ograniczana przez innych lub sami sobie ją ograniczamy.
I jeszcze pytanie na koniec - czy można być szczęśliwym bez wolności? Ja twierdzę że tak :)
Ja jestem szczęśliwa Wiesiu. I mam świadomość tego że nie jestem wolna. Wolność to niezależność a wszyscy jesteśmy od czegoś lub kogoś zależni. I o czym tu dyskutować? Jeden mając wszystko będzie płakał że jest zniewolony i inwigilowany. Drugi stwierdzi że samo to że ma co jeść, gdzie spać i nie odczuwa strachu to juz jest wolność. I będzie szczęśliwy. Ja skłaniam się ku tej drugiej opcji, ok, jestem inwigilowana ale dzięki tej samej technologii która służy do inwigilacji mogę poznawać świat i ludzi, poszerzać swoją wiedzę. Nie posiadlam całej mądrości życia ale dziś mogę poznać slowa Dalaj Lamy i na przykład te zawarte w Mein Kampf. Nikt mnie nie spali na stosie jak Giordano Bruno. Najwyżej ktoś się nie zgodzi co przecież jest wspaniałym wstępem do dyskusji. Jednak uważam że aby dyskutować o wolności trzeba ją przynajmniej raz w swoim życiu poczuć. I poczuć zniewolenie. A jeśli się nie czuło, nie doswiadczylo to przecież bicie piany jest.
"Czuję się wolna kiedy jadę szybko rowerem... itd." Czy nie można było tak od razu? Trzeba włazić i ludzi się czepiać? Wiesia ma boską cierpliwość, że Ci to wszystko wytłumaczyła. Jeśli nie podoba Ci się temat rozważań, czy to, że w ogóle podjęliśmy go to odejdź w pokoju. Nikt Cię do niczego nie zmusza. Utworzyłam ten wątek, bo chcę się czegoś dowiedzieć. Jeśli ktoś wg Ciebie powiedział do mnie protekcjonalnie "dziecko" a ja nie reaguję, to zostaw to. Ja się nie obraziłam. Co Cię boli?
"Są tu, na kanapie osoby które nie mogą chodzić , cierpią na nieuleczalne choroby. Nie pytacie ich czym jest wolność. A może warto?" A pomyślałaś, że może my wszyscy jesteśmy chorzy? Jak myślisz - czy mam prawo zachować tylko dla siebie informację o tym że choruję i być tutaj jakby nigdy nic? Komu bronię się wypowiadać na ten temat? Może to zrobić każdy z szacunkiem do drugiego człowieka. Ty traktujesz według mnie ludzi z pogardą. Ty wiesz wszystko najlepiej, na każdym kroku chcesz to udowodnić. Mało tego - Ty chcesz udowodnić, że wiesz lepiej od rozmówcy co czuje. Ja mówię o swoich subiektywnych odczuciach, a Ty generalizujesz (w dupach Wam się poprzewracało). Traktujesz nas jakbyśmy żyli na innej planecie i byli takimi tępakami społecznymi, którzy w życiu niczego nie posmakowali. Nie wiem jak byłaś wychowywana, ale ja w przesadnej dyscyplinie z przemocą. Dyscyplina to małe słowo. Nie chcę wchodzić w szczegóły. Nie miałam żadnego luzu, nie mogłam się odezwać w domu, bo nie miałam prawa. Wiesia pięknie Ci wszystko tłumaczy jak i o czym tu rozmawiamy. Ja chcę poznać różne spojrzenia.
"Nie posiadlam całej mądrości życia ale dziś mogę poznać slowa Dalaj Lamy i na przykład te zawarte w Mein Kampf. Nikt mnie nie spali na stosie jak Giordano Bruno." Dzięki ludziom, ktorzy mieli chęć walczyć o wolnośc, tę w podstawowym wymiarze. Masz to dzięki tym, ktorzy widzieli potrzebę bronienia swoich praw, prawa do głoszenia własnych przekonań wbrew tym już ustalonym. Jakże czesto błędnym.
"I spójrzcie, odrzucacie moją prawdę bo mnie nie lubicie :)" zobacz Malpo. W tym zdaniu jest wszystko. Weszłaś w rozmowę, ustosunkowalaś się do osob, a nie do wypowiedzi, do naszych rozważań, zdenerwowałaś kika osób swoim tonem. O jakiej prawdzie mówisz? Skąd Ci przychodzi taka dzika myśl, że można Cię nie lubić? :) To jest Twoja potrzeba, więc na nią zwracasz uwagę. Tak, jak ja na poczucie wolności. Jesteś inteligentna i masz dużo mądrego do powiedzenia. Ale obrażasz innych choć Ciebie nikt nie obraża.
Ach i jeszcze najważniejsze :) "Ech Harey, jak nikt umiesz mnie sprowokować :) memy, cytaty, a własnymi słowami? Tak z serca?" Teraz chcesz z mojego serca? Jak z serca do Ciebie mówię, to wojny wszczynasz na słowa. Żeby wepchnąć człowiekowi swoje jedynie słuszne przekonania. Przy okazji nie poskąpisz epitetów. Nie mam potrzeby już mówić do Ciebie z serca. Skutecznie zniechęciłaś. Mimo to z serca ostatni raz odpowiedziałam na Twoje słowa w tym wątku.
@Harey - powiedziałaś to wszystko, co i ja mogłabym powiedzieć, bo mam takie same odczucia. Podpisuję się pod Twoimi słowami. Nie po to, żeby wszczynać wojnę, ale po to, by je potwierdzić. Dziękuję za uwagę.
Nie bądźmy surowi Wiesiu. Zgadzam się. Ale to dotyczy wszystkich bez wyjatku. Szacunek do drugiego człowieka - najważniejsze. Jeśli tego będziemy się trzymać to mamy szansę na budującą wymianę myśli.
Wolność jest pojęciem o którym dyskutuje się i rozważa od tysięcy lat. Pojęcie wolności zaprzątało największe umysły świata. Każdy z nich próbował ją pojąć i przełożyć na własny język. Dlatego ciekawa jest dyskusja jak my tą wolność pojmujemy i czym jest dla nas. Czy można mówić o wolności na bezludnej wyspie. Czy tam to pojęcie nie traci sensu? Dla mnie wolność jest związana z drugim człowiekiem i z odpowiedzialnością? Gdzie się kończy wolność, a zaczyna się samowola? Czy wolność jest darem, czy przekleństwem?
Jeśli Ty nie czujesz dyskomfortu w związku ze swoimi wyborami, to z pewnością to nie jest niewola. Prawdopodobnie osiągnęłaś stan ducha, którego ja poszukuję.
Chciałam wrócić do podstawowego wątku w tym temacie. Przypomniał mi się Jan Paweł II i jego słowa 'Że nie ma wolności bez solidarności' i cos w tym jest. I jeszcze, że wolność trzeba zawsze sprawdzać, szukać. A jednocześnie wolność to nie egoizm. Ale na ogół każdy dorosły człowiek w miarę potrafi się zorientować kiedy mu naruszono wolność. Ale zasadniczo chodzi o to, żeby czuć się sobą. Tak mniej więcej, żeby nie kłamano nam w twarz. I myślę tu o wymiarze osobistym, ale i do publicznego to się odnosi. Jeden ma więcej wolności, a inny mniej, ale dopóki czuje się w miarę sobą to jest chyba dobrze, bo ideału nie ma. Chyba. A jeszcze jest coś takiego jak korygowanie ścieżek wolności. Na przykład. Chcemy być wolni, więc nie bierzemy kredytu na mieszkanie. No i w efekcie wplątujemy się w zależności. Z drugiej strony poczucie wolności nie jest mrzonką. Owszem, w perspektywie XIX-wiecznego powstańca narzekania 40-letniej singielki z pipidówy na na końcu Polski to bzdury, ale to też rodzaj niewoli. Albo porównanie komunizmu chińskiego i polskiego za Gierka... Ale nie można powiedzieć, że to drugie to bzdura. Po prostu pojęcie ogólne przystosowujemy do konkretnych sytuacji.
Bardzo ważne słowa: "A jednocześnie wolność to nie egoizm." Pamiętam inne słowa "Egoizm nie polega na tym, że się żyje jak sie chce, ale na żądaniu od innych, by żyli jak my chcemy" - to nie moje słowa, ale dla mnie bardzo ważne. Dojrzały człowiek będzie wiedział, co kryje się pod fragmentem "się żyje jak się chce" - bez krzywdzenia drugiego człowieka. Jeśli w tej wolności krzywdzi samego siebie to jego wybór.
Dla mnie zawsze wolność będzie się łączyć z poczuciem bezpieczeństwa i poszanowaniem godności drugiego człowieka. Gdy nie będę się obawiała tego, że ktoś może mnie uderzyć, nakazać mi coś lub zakazać, ośmieszać mnie przed innymi. Zazwyczaj człowiek dorosły umie odróżnić dobro od zła. Niestety jest sporo takich ludzi, którzy chcą rozporządzać wolnością innych nie dojrzewając do własnej wolności i nie rozumiejąc jej. Ważniejsze od tego by być wolnym i szczęśliwym w swojej świadomości jest posiadanie rzeczy lub władzy. Myślę, że tak powstają dyktatury.
zgadzam się ze stwierdzeniem że najważniejsze to jest być sobą. Powiem więcej najważniejszym jest kochać siebie samego. A jeśli chodzi o wypowiedzi sławnych ludzi i celebrytów, to ciekawie jest je poznać. Ja z ciekawością czytałam tu te cytaty, których w większości nie znałam.
"Człowiek, który kocha siebie nie krzywdzi innych." - nie wiem kto to powiedział, cudzysłów jest bo nie moje to słowa, ale mądre i prawdziwe. Zaczynamy od swojego podwórka :)
@Wiesia Powiedziałaś najtrudniejszą rzecz "Powiem więcej najważniejszym jest kochać siebie samego." Fromm to złagodził i pisał o akceptacji siebie samego. Z drugiej strony wchodzimy na grząski grunt, co to znaczy kochać siebie samego. Zgadzam się z Tobą władza jak i wolność łączy się zawsze z odpowiedzialnością.
Moja śp. babcia (przeżyła 99 lat) opowiadała mi kiedyś o Sybirze. Niewiele już pamiętam i żałuję że nie wchłonęłam więcej tych wspomnień. Szkoda też że nie było telefonów z dyktafonem ( albo ja takowego nie miałam) Moja mama była malutkim dzieckiem, rozdzielona z rodzicami trafiła na Sybir do domu dziecka. Niewiele pamięta ale grzybów do dzisiaj nie weźmie do ust, wtedy zapełniały żołądek - dziś są symbolem biedy i niewoli. A w obozach nie było krat, babcia mówiła - "bo po co", nie było dokąd pójść, wszędzie pustki i surowa natura. W zimie śniegi i mróz, latem komary zjadały ich żywcem. Podpalali kociołki z wilgotną trawą, stawiali przy pryczy bo dym odstrasza ał komary. Można powiedzieć że mieli łatwiej niż w niemieckich obozach, ale tragedii nie można porównywać. Poza tym jestem pewna że babcia wiele przemilczała bo czy można opowiadać dziecku o gwałtach i śmierci? Łatwiej wyrzucić to z pamięci. Moja babcia jako staruszka czuła się wolna - ja to wiem.
Ja na szczęście pamiętam dużo z opowiadań mojej Babci, Mamy, Teścia mojej Córki i dużo innych osób jakie to piekło przeżyły. Na Syberii była tajga, las i ona mogła dostarczyć coś do jedzenia. Moja Babcia była wywieziona do Kazachstanu, gdzie dookoła był step i nic więcej. Przez całą wiosnę i lato zbierali odchody zwierząt i to suszyli, to był jedyny opał. Po co druty kolczaste, jak wyrzuceni w step było jednoznaczne ze śmiercią. Czy moja Babcia zastanawiał się nad wolnością, nie wiem. Natomias miał zupełne inny świat wartości. Nie miał przywiązania do rzeczy, do posiadania, natomiast ważni byli ludzie. Powtarzała, że złoto nie ma wartości, kiedy chleb jest największą wartością.
Otóż to. Najpierw myślisz o potrzebach Ci najbliższych, najbardziej pilnych. Zaspokojenie ich wpływa na Twój rozwój i sięganie dalej. Gdy masz wiele z tych podstawowych potrzeb zaspokojonych potrzebujesz bardziej duchowych dóbr. Zaglądasz do swego wnętrza. Czy to złe?
Dlatego wstawiłam słowa Szmaglewskiej. Miałam nadzieję że zwrócę uwagę "dyskutantów" na bardzo istotny aspekt w rozważaniach o wolności. Ale wy wolicie sobie lajkowac egzaltowane bzdety zamiast pomyśleć. Takie życie. Chłopy pracują a kwoczki lajkuja :D ciasto upieczcie czy coś :D
Tak. Dlatego nie napisałam tam wcześniej że wszyscy tylko większość. A muszę wam powiedzieć że siedzę na skwerku, mocze nogi w fontannie. Piję piwo które uwielbiam i macham do policjantów którzy wychodzą z komendy żeby pojechać do zdarzenia. I nie mam maski. Mam ublocony po pachy rower i czytam sobie książkę. I czuję się tak ohydnie i odrazajaco wolna! Augrrryauh! A jaka szczęśliwa!
Oj, nie łamie Betsy :) nie zrobilabym tego. Dodam jeszcze że mam maskę w kieszeni, na wypadek gdybym chciała iść po kolejne piwo a do tego falafelki w durum.
Muszę powiedzieć, że zakładając ten wątek nie liczyłam na zbytnie zainteresowanie. Bardzo chciałam poznać inne spojrzenia, ale trochę się obawialam, że umrze on śmiercią naturalną, nastąpi nasz exodus i dopiero następne pokolenia go odgrzeją. A tu masz Wolność konkurencją dla Skojarzeń ;D CZYSTA RADOŚĆ :)))
Harey dziękuję :) uznałam że ten wątek na to zasługuje. Natomiast z tą konkurencja dla skojarzeń to troszkę inaczej to widzę. Skojarzenia to miejsce z którego nikt nikogo nie wyprasza, nie robi nagonek ani nie hejtuje. Czasem jest na serio a czasem całkiem niepoważnie, jednak każdy jest tam mile widziany. Życzę Ci żebyś potrafiła swój wolnosciowy wątek tak właśnie poprowadzić.
Ja tu nikomu nie powiem "zamknij się", a już na pewno, że się w dupie przewraca, jeśli czyjś punkt widzenia jest inny niż mój, lub jeśli czegoś nie rozumiem. To nie w moim stylu. Tu każdy może się wypowiedzieć. Co do Twoich słów "Skojarzenia to miejsce z którego nikt nikogo nie wyprasza, nie robi nagonek ani nie hejtuje. Czasem jest na serio a czasem całkiem niepoważnie, jednak każdy jest tam mile widziany." to czytając go nie do końca jestem pewna czy wiesz co mówisz, dlatego potraktuję to z przymrużeniem oka.
Zamknij się to przecież był żart z filmu. Nie, nikt nikogo nie wyprasza. Jak ktoś przyjdzie przytrolowac to się nie zwraca generalnie uwagi. Jak ktoś jest złośliwy i zaczepia to to samo. Nie latają ludzie do administracji, tak jakoś jest że każdy sam się pilnuje. Nawet nie lajkuja ludzie jak jest powazniejsza rozmowa żeby nikomu przykro nie było. Tymczasem nie rozumiem o co chodzi z tym obrazeniem. To co, wy dup nie macie? Przerobie na pupy jeśli sobie życzysz.
I jeszcze jedno: ten wątek zdechnie jeśli będziecie sobie tylko przyznawać rację bo w końcu się to wszystkim znudzi. Tak poumieraly ciekawsze wątki na forum. Jeśli chcesz go utrzymać to czasem musisz wetknac kij w mrowisko :)
Ej, normalne że temat się kiedyś wyczerpie :) Może ktoś nowy zajrzy i doda swoje trzy grosze. Ale to nie perpetum mobile, wygadamy się, czasem wyżalimy i starczy.
Malpko... dla mnie nie jest ważne, jak długo on się utrzyma. Nic nie trwa wiecznie. Ważne jest to jakie słowa padną i czy coś utkwi w sercu. Mnie nie musisz za nic przepraszać. Powiem Ci tak (najlepszy tekst jaki ostatnio słyszę): "Po pierwsze nie pluj. Obrażaj, ale higienę zachowaj", tak więc wypowiadaj się, ale higienę zachowaj, bo "Jeszcze raz i Kaukaz!" ;)
No to zajrzałam i kazano mi się wynosić ponieważ na wątku wolnosciowym nie należy mieć innego zdania niż znakomita większość. Nie sprawia mi przyjemności kłótnia czy dowodzenie swoich racji jeśli brak mądrych interlokutorow. A i wtedy wolę pogadać zwyczajnie i bez dogryzania. Przecież mogłam tu zrobić aferę jakiej świat nie widział. Ale nie chcę. Fajniej jest się w zartach przekomarzac. Poza tym rozumiem jak wam wszystkim musi doskwierac to siedzenie w domu i chodzenie wszędzie w maskach. Ja pewno bym cholery dostała.
Przepraszać nie zamierzalam bo nie widzę niczego obrazliwego w tych poprzewracanych dupach. Jestem jednak gotowa przerobić na pupy bo nie ma moim zdaniem o co kopii kruszyć, także jedno wasze słowo i zmienię, co mi tam :)
I nie zgodzę się jednak z Tobą Wiesia. Ten wątek ma potencjał, można gadać o wolności w książce, filmie, muzyce. O najróżniejszych jej aspektach. I to tak że będzie gorąco! A że to taki właśnie utopijny temat to może się utrzymać bardzo długo.
Renax nie zdarzyło mi się na ciebie rzucić. Dlaczego miałabym teraz. Doskonale rozumiem co było tak bardzo dla niektórych obraźliwe, nie trzeba mi tego wyjaśniać. Nikogo nie zaatakowalam konkretnie, jak zwykle byłam ciekawa które nożyce się odezwa. A potem to już normalnie, jak w polskim sejmie
Mnie bardzo interesuje zjawisko owczego pędu oraz jak jednostki słabsze poszukują wsparcia w grupie. I nie mówię o tobie, ty dałaś się swego czasu sprowokować ale stanęłas 1na1. Co nie jest wcale wymagane do niczego, ot, uczę się dzięki wam.
Na zwierzętach się nie da jeśli się chce zdobyć wiedzę o ludziach. Codziennie ktoś takie eksperymenty przeprowadza bo wspaniale się do tego nadają takie internetowe mikrospolecznosci.
Oby było jak najmniej takich perfidnych i działających z premedytacją eksperymentatorów, jakich się niekiedy spotyka w społecznościach internetowych i nie tylko.
Punt widzenia jak wszyscy wiemy zależy od punktu siedzenia. Nie jest przyjemnie dowiedzieć się że się nie budzi w kimś żadnych emocji a jest obserwowanym jak mrówka pod lupą. Nie jest to z mojej strony żadna perfidia, ostatecznie proszę zauważyć że sama prowokuje do okazania mi niechęci a czasem, kiedy mam szczęście, to nawet dowiaduję się od innych jaka jestem, kim jestem i co myślę. Cóż, zawsze jest coś za coś.
@Renax ma rację ton wypowiedzi był prowokujący. Jeśli to miał być sposób na ożywienie dyskusji to było słabe. @Małpo jesteś osobą kontrowersyjną ale lubianą więc proszę cię nie przeginaj. :)
Wiesiu każdy w swojej głowie ma rację. Ja swoich nie dowodze, wręcz przeciwnie, chyba że mam chęć sobie potrolowac. To co napisałam było w miarę niewinne w stosunku do tego co później zostało napisane czy skasowane. Są tacy którzy lubią i są tacy którzy nie lubią. To normalne i nie ma na mnie wpływu jeśli dane osoby są mi obojętne. Poklasku nie szukam. Nie lajkuje i lajkow nie oczekuję chyba że są żarty i spodoba mi coś fajnego co ktoś powie. Jak już kiedyś mówiłam: jestem Małpa, nic mniej i nic ponadto.
@Malpo: Nie rzuciłaś się na mnie, w sumie to nie miałyśmy na pieńku. Ale przyznaj, że masz dużą ekspresywność wypowiedzi. Zapytałaś, to odpowiadam jako niemy świadek kilku dyskusji. Tutaj chodzi o to, żeby każdy mógł się wypowiedzieć, nawet osoby nieśmiałe, których użytkownicy bardzo krzykliwi odrzucają od rozmowy. Bez obrazy, MAlpo, ale lubisz błyszczeć, a tu chodzi o rozmowę o wolności. Ja też lubię gadać wszędzie, ale akurat ten temat jest tak ciekawy, że fajnie byłoby usłyszeć głos wielu osób. Tak długo zajęło mi namawianie ludzi z LC, którzy mają wielką wiedzę, ale na LC nie wypowiadali się, bo było tam wiele hałasu o nic, żeby tu przeszli, żeby zaczęli mówić publicznie, bo mają wiedzę i mądrość, że zrobienie z każdej dyskusji wystęþu gwiazd, nie jest fajne. Ja akurat z tym problemu nie mam, bo gadatliwa jestem, ale fajnie byłoby, żeby każdy się wypowiedział, a nie jedna osoba.
No zobacz jaki jesteś koziolek matolek Harey. Toż to Twój wątek, w dodatku fajny, ja Ci czasem przytroluje żeby było na kim frustracje rozładować i będzie git :D Ja mam swoje skojarzenia ogniem i mieczem i krwią i blizna zdobyte i mi wystarczy.
Mam prośbę do Ciebie, Malpo. Skoro już tak mnie niemożebnie lubisz to czy mogłabyś utworzyć temat o wojnie w grupie Zatrzymaj się? Albo o religii... nie to na jedno wyjdzie. Niech będzie o wojnie. Co Ty na to?
"Wolność to słowo o wielu znaczeniach i jeden rozumie przez nie to, drugi zaś co innego, ale wszystko to nie ma znaczenia, dopóki wolność nie jest osiągnięta. Ażeby uzyskać wolność, trzeba wielu ludzi, ale gdy się wolność już zdobyło, najbezpieczniej jest nie dzielić jej z wieloma, lecz zachować dla siebie samego. " Egipcjanin Sinuhe
Wydaje mię się, że prawdziwa wolność, rozumiana jako Absolut, nie istnieje. Natomiast najbliżej jest wolność rozumiana jako swoboda wyboru rodzaju więzienia. W pełni świadoma swoboda wyboru: z przewidywaniem konsekwencji (zawsze są jakieś) i odpowiedzialności, z uwzględnieniem predyspozycji indywidualnych, emocji, możliwości, przewidywanych reakcji otoczenia i tego, czy te reakcje w ogóle nas obchodzą, a jeśli tak, to czy damy radę stawić im czoła lub przekonać/iść na układ z otoczeniem, istnienia planu B na wypadek zmiany zdania lub tzw. warunków brzegowych itd. Im głębiej, tym więcej czynników, pozornych drobiazgów. Przykład: dla mnie najważniejsze jest czytanie i moje otoczenie świetnie o tym wie. Dopóki nikt mi arbitralnie nie ogranicza czasu na czytanie, jestem gotowa na daleko idącą współpracę, przecież mogę poczytać później. A nawet jutro. Ale jest granica, jestem tego pewna, choć dokładnie gdzie przebiega - nie wiem, jeszcze nie miałam okazji testować. Gdyby natomiast ktoś się wygłupił z całkowitym zakazem od zaraz... no cóż, to byłaby nieakceptowalna zmiana warunków, czyli za wszelką cenę starałabym się wyrwać. I nieważne, co zdemolowałabym przy okazji. I dlatego mówię o swobodzie wyboru rodzaju więzienia. Bo zawsze jest jakaś zależność od innych: finansowa, emocjonalna, jakaś. I jakieś obowiązki. I odpowiedzialność. I konsekwencje. Zresztą, co ja będę gadać, sami wiecie.
Włącz refleksyjne myślenie. Podziel się cytatem, obrazem, filmem. Jeśli masz potrzebę komentowania ważnych tematów o życiu, o świecie, po prostu to zrób.
