Marta Knopik
Zostań fanem autorki:

Marta Knopik

Autorka 20 czytelników
6.2 /10
31 ocen z 4 książek,
przez 23 kanapowiczów
Absolwentka filologii polskiej. Autorka scenariuszy dla Teatroteki Szkolnej prowadzonej przez Instytut Teatralny w Warszawie. Pasjonatka wypraw wysokogórskich, wycieczek rowerowych i nurkowania „Czarne Miasto” jest jej debiutem powieściowym, a zarazem początkiem cyklu opowieści z Czarnego Miasta.



Książki

Czarne miasto
Czarne miasto
Marta Knopik
7.4/10
Cykl: Czarne Miasto, tom 1

Losy śląskiej rodziny splecione niczym warkocz z tego, co realne, i z tego, co magiczne, prowadzą do odkrycia tajemnicy sięgającej wiele lat wstecz… Wanda mieszka samotnie w Czarnym Mieście w ogromn...

Rok Zaćmienia
Rok Zaćmienia
Marta Knopik
7.1/10
Cykl: Czarne Miasto, tom 2

W Czarnym Mieście trwa Rok Zaćmienia. Jego mieszkańcy, wcześniej niż reszta ludzkości, muszą zmierzyć się z apokalipsą... Schyłek tysiąclecia. Wróżbici wieszczą koniec świata... John Fox, przedstawi...

Pani K.
Pani K.
Marta Knopik
8/10

„Pani K.” to piękna powieść Marty Knopik o zagmatwanych ścieżkach umysłu, które mogą prowadzić na manowce, oraz o poszukiwaniu prawdy o świecie i o sobie. To historia niejednoznaczna, z niepokojącą w...

Burgundowe wdowy
Burgundowe wdowy
Marta Knopik
2/10

Książka wydana w serii Wielkie Litery – w specjalnym formacie z dużą czcionką dla seniorów i osób słabowidzących. Trzy kobiety mieszkają w starej willi położonej w ogromnym parku. Żadna z nich nie...

Serie i Cykle

Cytaty

Wspomnienia są jak kolorowe kryształki w kalejdoskopie. Wystarczy obrócić lunetę, spojrzeć pod światło, żeby przeszłe zdarzenia ułożyły się we wzór, w barwny malunek, który można analizować w skupieniu. A potem wystarczy obrócić kalejdoskop, wsłuchując się w dźwięk przesypujących się szkiełek, i ponownie spojrzeć. Teraz kryształki tworzą inny wzór. Można ujrzeć swoje życie, różne osoby i zdarzenia jeszcze raz i jeszcze, za każdym razem inaczej, pod innym kątem. Można się tymi wspomnieniami bawić, ogrzewać nimi i najadać.
Nie tylko ty tęsknisz za tym, co przeminęło - mówi w końcu. Mnie też jest ciężko. Czasem mam ochotę po prostu pójść przed siebie...
I nie boję się już nagłych drzemek, sennych omamów i dziwacznych wizji, ba, pragnę ich jak niczego innego! Ze świata snów i jawy wybieram sny.
Spędzaliśmy czas w tym samym pomieszczeniu, lecz nie razem, a to wielka różnica.

Komentarze

© 2007 - 2024 nakanapie.pl