Rok Zaćmienia

Dopiero kiedy skończyłam czytać tę książkę i chciałam ją wrzucić na swoją wirtualną półkę, zauważyłam, że jest to tom drugi cyklu "Czarne Miasto".
Jednak spokojnie można czytać najpierw tom drugi, nawet nie zauważając, że to część jakiejś większej całości. Głównym bohaterem tej historii, a chyba i w ogóle cyklu jest tytułowe Czarne miasto i to, co się w nim dzieje, kto w nim mieszka i jak funkcjonuje w tych dość niecodziennych warunkach.

Myślę też, że bardziej ją (tę historię) "poczują" mieszkańcy Śląska, zwłaszcza ci z dziada pradziada. Dużo tu śląskości, poza samym miejscem akcji, gdzieś na Śląsku. Mamy tu śląskie potrawy, gwarę i zwyczaje. Dobrze się czytało, więc myślę, że kiedyś sięgnę i po część pierwszą. Jest tu też trochę grozy, szczypta magii i śpiące pod ziemią wojsko.

Są też pięknie pokazane, ciekawe, a czasami trudne relacje międzyludzkie, potrzeba znalezienia własnej ścieżki, bez konieczności spełniania punkt po punkcie, życiorysu napisanego przez rodziców. Ta książka jest też o tym, jak ważne są rodzinne korzenie. Jak to mawia jedna z moich znajomych "genów nie wydłubiesz" 😉

Książka do smakowania, do powolnej degustacji, gdzie fabuła nie jest najważniejsza, tylko magiczna aura, klimat, drobiażdżki oraz wyobraźnia autorki i czytelnika, a piękny język i czarowna melodyka zdań podbija wrażenia.
Powieść o pięknym, choć zrujnowanym, niebezpiecznym, brudnym i śmierdzącym Czarnym Mieście, którego nieodłączną częścią są wstrząsy, tąpnięcia, wieczny dym, węglowy pył. Przede wszystkim zaś labirynty wijących się kilometrami tuneli (pozostałości po kopalnianych chodnikach), do których po katastrofie zepchnięte zostało miasto - pod ziemię! Ludzie zaczęli żyć od początku, w innym świecie.
W roku, w którym zatrzęsła się ziemia, miasto powinno było obrócić się w perzynę, ale przetrwało. Dzięki ludziom, których autorka wyposażyła w wolę przetrwania, niezłomność, optymizm i dobro oraz umiejętność przeorganizowania życia i przystosowania. Z rewelacyjnymi postaciami, takimi jak widząca duchy Berta, jej nieżyjący Bercik, miłośnicy kanarków, ptasich klatek i węgla - Bolek i Lolek. Jak Kazia pykającą z unikatowej fajeczki, której mąż zginął pod ślubnym obrazem, wreszcie Burgundowe Wdowy i ich biblioteka, Genowefa Gwóźdź ( ktoś pokroju starej Słaboniowej), Handlarz Kości, czy obrotne Zefliki. I wreszcie główna postać - mecenas John z Ameryki, który wprawdzie przyjechał służbowo - odszukać spadkobiercę fortuny, ale równolegle szukał siebie, pokonywał wewnętrzne demony, odkrywał rodzinne sekrety, aż znalazł sens życia i spełnienie swoich pragnień. I zmi...