Jej pierwszym sukcesem literackim była wydana w 1922 w Krakowie purenonsensowa, satyryczna parodia Trędowatej pod tytułem Na ustach grzechu, napisana (podobno) wspólnie z siostrą i jej mężem.
Od 1923 publikowała liczne utwory satyryczne w takich czasopismach jak "Pani", "Cyrulik Warszawski", "Bluszcz", "Tygodnik ilustrowany", "Naookoło Świata" i "Tęcza. Stała się prekursorką wyjazdowych spotkań z czytelnikami (wieczorów autorskich), jeździła na takie spotkania po całej Polsce aż do śmierci, preferując ten rodzaj kontaktu z czytelnikami.
W 1933 wydała kolejny bestseller Wielki szlem, zyskując miano „jedynej satyryczki w Polsce”. W latach 1934–1936 występowała w kabaretach poznańskich. II wojna światowa przyniosła pisarce rozłąkę z ukochaną siostrą oraz śmierć obojga rodziców. W 1944 opublikowała konspiracyjnie Fraszki Magdaleny Samozwaniec.
Od 1946 zamieszkała na stałe w Warszawie.W 1956 wydano jej trzeci bestseller, wspomnienia o siostrze, barwnie opisujące rzeczywistość dwudziestolecia międzywojennego,pt. Maria i Magdalena. W 1970 odwiedziła w Londyniemęża zmarłej siostry, Stefana Jasnorzewskiego.Związane to było ze zbieraniem materiałów do kolejnej książki pt. Zalotnica niebieska (opublikowanej pośmiertnie w 1973).