Tekst recenzja

Książka o współczesnej Rosji, i o tym, że całe życie człowieka mieści się w smartfonie z dyskiem twardym o objętości 128 gigabajtów. Bohaterem książki jest Ilja, który w wieku 20 lat zostaje skazany na więzienie za dilerkę. Z tym że sprawa jest przyszywana, podrzucają mu narkotyki, bo się stawiał oficerowi milicji. Po siedmiu latach Ilja wychodzi z łagru i snuje się po Moskwie i okolicach. Przy okazji mamy świetnie opisaną stolicę Rosji: brud, szarość, wszechwładza policji, korupcja, ale też intensywne i ciekawe życie nocne. To dzikie, pulsujące, mocne miasto. Poza tym uderza wielka rozpiętość klasowa i materialna tego społeczeństwa, ale to zawsze był naród mocno zhierarchizowany.

W ręce Ilji przypadkowo wpada smartfon oficera służb, Pietii Chazina, który sam znika z powierzchni ziemi, a jak? Sami przeczytajcie. W komórce Ilja znajduje wszystko o Chazinie: złożone stosunki w pracy, rodzina, kochanki, brudne interesy. Czy całe życie człowieka może być zawarte w tym gadżecie? Tak, jeśli się wszystko filmuje, nagrywa, fotografuje i trzyma w pamięci. Dosyć to przerażające prawdę mówiąc, ale jestem przekonany, że obecnie wielu ludzi wszystkie informacje o sobie magazynuje w smartfonie.

Fascynujący jest opis wchodzenia Ilji w życie Chazina, on sam się staje Chazinem, odkrywa i wchodzi w ciemne sprawki moskiewskich siłowików: szantaże, lewe interesy z bandytami, korupcja, przemoc, kompletna degrengolada moralna. A przecież siłowicy to sól tamtej ziemi, jej prawdziwi władcy. Wchodzi też Ilja w życie osobiste oficera, prawie zakochuje się w jego narzeczonej. Od pewnego momentu trudno pojąć ile jest w nim Ilji a ile Chazina.

Jakoś mi ta książka przypomina w klimacie „Ślepnąc od świateł” Żulczyka, ten sam niespokojny klimat, niezdrowe środowiska, narkotyki, nocne życie wielkiego miasta, i marzenie głównego bohatera o wyjeździe do Ameryki Południowej; to ma rozwiązać wszelkie problemy.

Rzecz jest świetnie napisana, trudno mi się było oderwać, poprzednie rzeczy Glukhovskiego, 'Metro 2033' czy 'Witajcie w Rosji' jakoś mnie nie przekonały, ale 'Tekst' to mocna, dojrzała proza i nielukrowany obraz współczesnej Rosji.