Dziewczyna z pomarańczami recenzja

“Siedzisz wygodnie, Georg? Ważne, byś miał przynajmniej o co się oprzeć, bo zamierzam Ci teraz opowiedzieć niezwykle emocjonującą historię...”

Tymi słowami rozpoczyna się list do piętnastoletniego George’a, napisany przez jego ojca. Właściwie nie byłoby w tym nic nadzwyczajnego, gdyby nie to, że tata chłopaka zmarł, gdy ten miał zaledwie cztery lata. Być może list nie trafiłby nigdy do adresata, jednak babcia George’a przeszukała jego starą spacerówkę i sprawiła, że chłopak po raz pierwszy mógł tak naprawdę wysłuchać i zrozumieć ojca. A Jan Olav zawsze marzył o opowiedzeniu swojemu synowi pewnej historii. Historii Dziewczyny z Pomarańczami, która na zawsze odmieniła jego życie.

“Ale czym jest człowiek, Georg? Ile jest wart? Czy jesteśmy tylko pyłem wirującym w powietrzu i ciskanym na cztery wiatry?”

“Dziewczyna z Pomarańczami” to dzieło liczące jedynie sto czterdzieści cztery strony. Zapewniam jednak, że każde słowo znajdujące się na stronicach tej książki ma magiczną moc. Sprawia, że na chwilę przenosimy się do baśniowego świata, w którym rządzi przypadek. I choć może wydawać się nam, że prawdziwemu życiu daleko do bajki, po przeczytaniu tego dzieła zrozumiemy, że byliśmy w błędzie. Bo baśń tworzą ludzie, których kochamy, a nie wróżki i karoce z dyni. Każdy dzień jest kolejnym rozdziałem naszej własnej historii i tylko od nas zależy, jak się ona potoczy.

“Żyjemy w jednej wielkiej baśni, a nikt nie wie, czym ona jest. Tańczymy, bawimy się, gadamy i śmiejemy się w świecie, którego powstania nie potrafimy pojąć.
- Ten taniec i zabawa to muzyka życia - powiedziałem. - Znajdziesz ją wszędzie tam, gdzie są ludzie, tak jak w słuchawkach wszystkich telefonów słychać sygnał.”

Stukam w klawiaturę, pisząc tę recenzję, ale nie jestem w stanie przelać na nią moich uczuć. Nigdy wcześniej nie czytałam tak krótkiego i zarazem wspaniałego dzieła, które mogłoby wpłynąć na mój sposób patrzenia na świat w tak dużym stopniu. Chociaż, jak wspomniałam, pozycja ta nie jest zbyt obszerna, przekazuje czytelnikowi to, co powinna. Może nawet ktoś odnajdzie dzięki niej sens życia? Może spróbuje zmienić się na lepsze i naprawić błędy przeszłości?

“Życie to gigantyczna loteria, w której widoczne są tylko wygrane losy.”

“Dziewczyna z Pomarańczami” to niezwykle ciepła i dająca do myślenia opowieść o miłości - nie tylko do kobiety, ale także do rodziny. To współczesna baśń, różniąca się od tych tradycyjnych, kończących się happy endem. Chociaż, kto wie, czy koniec tego dzieła w pewien sposób nie zadowolił bohaterów i nie napełnił ich serc szczęściem...
Jedno wiem na pewno - po tę pozycję może sięgnąć każdy, zarówno osoby młode, jak i starsze; świeży czytelnicy oraz mole książkowe. Każdy z Was powinien doszukać się w tej pozycji czegoś, co pozwoli na ciekawe przemyślenia. Każdy z Was odnajdzie w niej swój własny morał.