Zwiadowcy. Czarnoksiężnik z Północy recenzja

„Czarnoksiężnik z Północy” jest to kolejny tom o zwiadowcach. Książka opowiada o przygodach młodego członka korpusu zwiadowców oraz jego przyjaciołach. Każdy kto czytał wcześniejsze części serii wie, że czyny Willa i - jego przyjaciela - Horacego, przyniosły im nie małą sławę. Przyjaciele powoli wkraczają w nowe, dorosłe życie, pełne zaskakujących przygód. Will, będący niegdyś uczniem Halta otrzymuje swe pierwsze zadanie. Ma udać się w przebraniu na północ, do zamku Macindaw, z powodu niepokojących pogłosek o groźnym czarnoksiężniku, który sieje postrach w tamtejszych rejonach.
Will Treaty - bo takie nazwisko otrzymał za swe wielkie zasługi dla całego królestwa - nie wie jeszcze, że ta misja nie jest tak prosta na jaką wygląda, a także, że w niebezpieczeństwie znajdzie się bliska dla jego serca osoba.
John Flanagan jak zwykle mnie nie zawiódł. Jego książki działają na mnie jak narkotyk, który powoduje w moim sercu błogość, trudną do opisania. Autor może i nie doszedł jeszcze do perfekcji w pisaniu, jednak bez wątpienia ma spory potencjał i niezwykły zasób pomysłów. Narracja jest płynna, bohaterowie w świetny sposób opisani, przez co nabiera się do nich sympatii. Sam pomysł jest dość odmienny w panującej teraz modzie na wampiry i anioły. Jest jak świeże powietrze, które pozwala człowiekowi wypełnić serce i płuca wiarą w tworzenie nowych i sensownych historii, nie będących wciąż kopiami tych samych pomysłów.
Czarnoksiężnika z północy, mogę z czystym sumieniem polecić każdej osobie, która zechce poznać ciąg dalszy historii o młodym zwiadowcy i jego zapierającym dech w piersiach przygodach.