Górfanka na szczytach Himalajów recenzja

Kiedyś Władysław Krygowski napisał, że dla jednych góry są tylko rumowiskiem, dla innych wspaniałą architekturą, wzniesioną ponad przemijaniem i trwaniem, dla jeszcze innych wiecznym niedosytem i niespełnieniem. Dla niektórych może to być forma zarobku, nie tylko dotyczy to Szerpów, ale też organizatorów grup trekkingowych. Czym są góry dla Anny Czerwińskiej?

Książka jest bardzo ładnie wydana na papierze kredowym z dużą liczbą zdjęć. Czasami brakowało mi podpisów pod zdjęciami, chociaż pięknie są wkomponowane w tekst. Tekst jest wywiadem rzeką przeprowadzonym przez Romana Gołębiowskiego z Anną Czerwińską, w którym opisuje swoje górskie dokonania. W tym tomie przedstawia swoje zmagania z trzema ośmiotysięcznikami himalajskimi: Everestem, Lhotse i Makalu. Zaczyna od najwyższej góry świata, gdyż ona jest zwieńczeniem zdobytej przez autorkę Korony Ziemi. Nie jest to pierwsze spotkanie z tym szczytem, ale pierwsze uwieńczone zdobyciem jej. Z drogi na Mont Everest podziwiała Lhotse, czwarty co do wysokości szczyt Ziemi. W następnym roku ten właśnie szczyt zdobyła, jako pierwsza Polka. Najbardziej rozbudowanym rozdziałem jest zdobycie Makalu, piątego co do wysokości szczytu świata. Z niego też, przy sprzyjającej pogodzie rozciąga się wspaniały widok na Mont Everest i Lhotse. Autorka przedstawia nam wszystkie wyprawy na ten szczyt, te nieudane, a także tę zwycięską. Dzięki temu możemy doświadczyć radości ze zdobycia szczytu, ale też goryczy porażek i analizę przyczyn niepowodzenia.

Zawsze z dużą przyjemnością sięgam po książki związane z górami i ich zdobywaniem. Nazwisko autorki też nie jest mi obce i czytałam o jej dokonaniach. Jednak po raz pierwszy czytałam książkę napisaną przez samą Annę Czerwińską i po przeczytaniu tej książki miałam mieszany uczucia i ogarną mnie smutek. Oczywiście podziwiam autorkę za jej hart ducha, konsekwencję i wytrwałość. Dzięki jej szczerym i bardzo bezpośrednim wspomnieniom mogłam się przenieść w niedostępny dla mnie świat wysokich gór i poczuć atmosferę wypraw wysokogórskich. Jednak od pewnego momentu zaczęłam się zastanawiać, czy jest ktoś, w szczególności mężczyzna, którego autorka nie skrytykowałaby. Anna Czerwińska nie ma łatwego charakteru. Drugim powodem smutku jest zależność możliwości zdobywania tych gór od grubości portfela. Sama autorka pisze, że tylko dzięki stworzeniu dobrze prosperującej firmy może pozwolić sobie na wyprawy wysokogórskie.

Przeczytałam z zainteresowaniem, ale bez zachwytu.

Książkę otrzymałem z Klubu Recenzenta nakanapie.pl, za co serdecznie dziękuję.