Mistrz współczesnej, polskiej powieści szpiegowskiej - Vincent V. Severski, powraca oto z kolejną, znakomitą odsłoną swojej literackiej twórczości! Mam tu na myśli książkę „Dystopia”, która stanowi sobą najnowszą, czwartą już część bestsellerowego cyklu „Zamęt”, przedstawiającego losy oficerów Agencji Wywiadu. Powieść ta ukazała się nakładem Wydawnictwa Czarna Owca.
Koszmar, który wydawał się być niemożliwym do spełnienia w prawdziwym życiu, trwa. Kierujący służbami specjalnymi w Polsce agent rosyjskiego GRU i zarazem nowo mianowany wicepremier - Jerzy Kaziura, doprowadza do rozwiązania Agencji Wywiadu, jak i też aresztowania wielu znakomitych oficerów - na czele z Konradem Wolskim, Marcelem Cichym, Romanem Leskim i Zofią Winiarską. Ci mogą liczyć na pomoc ze strony swych wiernych towarzyszek walki i zarazem oddanych przyjaciół - Sary, Monik i Marii, które przygotowują zuchwały plan uwolnienia kolegów. Tymczasem pojawia się nowe zagrożenie dla kraju, które może na zawsze odwrócić Polskę od świata zachodniej demokracji...
Panie i panowie - Vincent. V. Severski znowu to zrobił! Oto kolejny raz autor ten zaoferował nam niezwykle intrygującą, porywającą i dopracowaną w każdym względzie opowieść szpiegowską osadzoną twardo w naszych polskich realiach, która nie tylko oczarowuje nas swoim klimatem, zachwyca rozmachem i zaskakuje obrotem zdarzeń, ale która przede wszystkim przekonuje nas do tego, by uwierzyć w zawartą na jej stronach relację. Kolejny też raz książka ta sprawia, że czytając mamy pewność co do tego, iż jej autor doskonale wie o czym pisze.
Scenariusz powieści znaczy wielowątkowa narracja, która z jednej strony skupia się na działaniach walczących o uwolnienie przyjaciół trzech kobiet - określanych mianem „jaszczurek”, z drugiej ukazuje losy zatrzymanych, byłych oficerów Agentów Wywiadu, a z jeszcze innej skupia naszą uwagą na działaniach Moskwy, która ma wobec nowego polskiego wicepremiera i tym samym całego kraju, pewne własne plany... To oczywiście tylko kilka ze znacznie większej liczby wątków, jakie wypełniają karty tej i książki i które to są wszystkie bez wyjątku znakomicie poprowadzone.
To powieść akcji, w której nie brak ucieczek, pościgów, strzelanin i tego typu scen..., ale w której też pojawia się nie mniej fascynujący obraz pracy szpiegów, policyjnej służby, czy też politycznych gier na najwyższym szczeblu. I to też wydaje się być swoistą wizytówką Pana Severskiego, iż oto w tak mądry, udany i zarazem realistyczny sposób łączy on w swej twórczości literacką widowiskowość z prawdą o działaniach wywiadowczych agencji w całej Europie. I ta niniejsza powieść jest tego doskonałym potwierdzeniem.
Nie sposób nie docenić dwóch szczególnie ważnych aspektów tej opowieści - kreacji bohaterów oraz obrazu współczesnej, być może nieco wybiegającej w przyszłość, Polski. Co do postaci, to są to twardzi, nie idealni, ale zarazem żyjący wedle pięknych ideałów ludzie - na czele z Wolskim, Cichym, Winiarską, czy też „jaszczurkami”, którzy dokładnie wiedzą, co należy zrobić w chwili próby, nawet narażając własne życie. Oczywiście są i ci źli - jak chociażby Kaziura, którzy także przekonują nas do tego, co czynią, w imię czego to robią, i z jakich pobudek.
Polska, Warszawa i inne miasta - to z jednej strony nasza codzienność, z drugiej zaś to, co jest ukryte dla zwykłego człowieka, a co jest chlebem powszednim agentów wywiadu, policjantów, polityków, czasami przestępców. I tu również wszystko wydaje się być prawdziwym, oczywistym i dokładnie takim, jakim być musi. Oczywiście są tu zdarzenia i sceny, które na szczęście nie miały, nie mają i daj Boże nie będą mieć nigdy miejsca w naszym życiu, ale z drugiej strony... - czy możemy być tego aż tak pewni...?
Opowieść ta stanowi sobą bezpośrednią kontynuację poprzedniej części cyklu, o czym warto wspomnieć z tego względu, że pojawia się tu wiele odniesień do zawartych tam wydarzeń z udziałem bohaterów. Oczywiście można sięgnąć po ten tytuł nie znając wcześniejszych tomów, aczkolwiek stracimy wówczas wiele niezwykłych smaczków, jakie niesie sobą lektura tej książki i pojawiające się za jej sprawą wspomnienia. Jakkolwiek jednak by nie było, spotkanie z tą powieścią porwie nas bez reszty, zachwyci swoją spektakularnością relacji, wielokrotnie zaskoczy, jak i wreszcie oczaruje tym pięknym, mrocznym, niepowtarzalnym klimatem.
Można założyć z dużą dozą prawdopodobieństwa, iż powieść „Zamęt” zamyka sobą niniejszy cykl, co wynika z przedstawianych tu, finałowych scen. I w mej ocenie jest to piękne, udane i chyba też możliwie najbardziej właściwe zwieńczenie tej historii. I dlatego też z tym większym przekonaniem gorąco polecam i zachęcam was do sięgnięcia po ten tytuł, który zachwyci każdego miłośnika dobrej, inteligentnej, barwnej literatury akcji w szpiegowskich klimatach.
Książka z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl