Zły wybór recenzja

Hanna Greń jest od jakiegoś czasu jedną z moich ulubionych autorek książek o treści kryminalnej. Podobają mi się jej historie i sposób ich opowiadania, dlatego biorę je w ciemno.
W książce "Zły wybór" najbardziej mnie zaskoczyło (czy jednak naprawdę zaskoczyło?) to, w jaki sposób ludzie potrafią się krzywdzić a już najbardziej uderzyło mnie, że tak wiele krzywd zadawanych jest... dzieciom. Dlaczego? Może dlatego, że nie potrafią lub nie chcą albo nie mogą się obronić...

Apolonia wychowuje się w domu swoich przybranych rodziców, jej matka zmarła a opiekująca się nią babcia, nie potrafiła i być może nie chciała należycie zająć się małym dzieckiem.
Na szczęście trafiła na kochających ludzi i tylko czasami miewała chwile zwątpienia, zwłaszcza gdy przypadkowo spotkała na ulicy swoją... babkę. Uciekając przed nią, staje się przypadkowo świadkiem morderstwa... Nie chce jednak sprawiać kłopotu swoim rodzicom zastępczym, więc nic im o tym nie mówi. Gdy nadarza się okazja wyjazdu z miasta na ferie zimowe, niemal od razu zgadza się na wyjazd. Ma nadzieję, że po kilkunastu dniach sytuacja jakoś się unormuje.

Teodor nie miał tyle szczęścia co Apolonia, bo jego fanatyczny ojciec bywał często agresywny nie tylko wobec niej, ale także wobec jego siostry. Nie mogła ona tego już więcej znieść, więc wyprowadziła się z domu. Wkrótce i Teodor zdecyduje się na taki krok. Całkowity przypadek sprawi, że to dzięki Apolonii zostanie rozwiązana sprawa jego zaginięcia.

Lekko w życiu nie miał również Ditmar. Po wyjściu z więzienia, gdzie spędził kilka lat za niesłuszne posądzenie, wyprowadza się do odziedziczonej po babci chaty w lesie, gdzie próbuje zacząć żyć na nowo. A później ma zamiar dowiedzieć się, dlaczego macocha wsadziła go za kratki..., bo to dzięki jej zeznaniu policja szybko zamknęła śledztwo nie szukając prawdziwego sprawcy.

Losy bohaterów przewijają się zamiennie przez kartki książki a co jakiś czas splatają się ze sobą.
"Zły wybór" zmusza czytelnika do refleksji. Myślę, że nikt nie przejdzie obojętnie obok tych historii. Przemoc w rodzinie jest zbyt często zamknięta w czterech ścianach, za zamkniętymi drzwiami mogą dziać się różne rzeczy a na zewnątrz, na pokaz, jest niemal idealnie...

Polecam.