Złodziejka dusz recenzja

Życie roztrzepanej bibliotekarki Anastazji Niebieskiej jest dość monotonne i nudne. Dlatego, kiedy dostaje propozycję od dalszej rodziny, aby zająć się ich domem, przyjmuje z dość dużą ulgą. Okazuje się jednak, że z domem tyczy się pewna tajemnica związana z przodkinią kobiety, która również nazywała się Anastazja. W rozwiązaniu zagadki pomaga jej Tadek, mieszkający naprzeciwko majster osiedla.

“Złodziejka dusz” to książka, którą nabyłam jakiś czas temu zachęcona opisem, a zwłaszcza postacią zwariowanej bibliotekarki Anastazji. Niestety ostatecznie cała powieść okazała się dość nudna. Sama fabuła zapowiadała się na dość zawiłą i interesującą. Wyszła jednak trochę dziwnie, a wszystkie sekrety szybko okazywały się nieważne. Wszelkie intrygi również wyszły bez sensu i ostatecznie dla postaci bez znaczenia. Pod koniec czytania miałam wrażenie, jakby cała ta historia była bardziej nadmuchana niż to wszystko jest warte. I finał niestety mnie w tym utwierdził. Myślałam, że tajemnica okaże się naprawdę szokująca, a okazała się mega przewidywalna.

To, co wkurzało mnie od pierwszych stron to sposób prowadzenia narracji oraz wszelkie opisy. Autorka zrobiła to w dość poetycki sposób, po którym nie wiedziałam, w jaką stronę pójdzie ta historia. I szczerze mówiąc, zastanawiałam się nad tym przez pierwsze 100 stron, bo w tak sposób towarzyszyły mi przemyślenia bohaterki. Czy miały one sens dla całej historii? No nie i pisząc tę recenzje, nie pamiętam nawet o co w nich chodziło. Kreacje bohaterów również nie powalają. Anastazja miała być trochę barwnym ptakiem, a wyszła roztrzepana histeryczka. Natomiast Tadek okazał się tak nijaki, że w pewnym momencie zastanawiałam czy przypadkiem nie pojawi się jakiś inny amant, a on zniknie bezpowrotnie. I gdyby tak się wydarzyło, to jestem przekonana, że szybko bym o nim zapomniała.

To moje pierwsze spotkanie z twórczością Renaty Kosin i na razie ostatnie. Historia Anastazji nie porwała, a wręcz rozczarowała, bo po opisie oczekiwałam czegoś zdecydowanie lepszego. “Złodziejka dusz” dostaje ode mnie 3/10 i raczej wam ją nie polecam.