Zbędni recenzja

Nie boję się stwierdzenia, że WOJCIECH CHMIELARZ to marka. Z dużą ciekawością (i radością) czekam na jego kolejną powieść, bo on po prostu nie zawodzi.

„Zbędni” przenoszą czytelnika do małej górskiej miejscowości, leżącej na Dolnym Śląsku. W Kowarach, bo o to miasteczko chodzi, lokalna policja współprowadzi śledztwo w sprawie zaginięcia niemowlęcia. Dziewczynka została porwana, nikt nie żąda okupu. Nowo powstały pensjonat Aliny otacza zła opinia i nutka tajemnicy. Na pobliskim polu namiotowym Jan śmiertelnie potrąca nieznaną dziewczynę i pod wpływem impulsu zakopuje ciało w pobliskim lesie. I co na polu namiotowym robi Belg (szczególnie, że jest poza sezonem)?

Przez pierwsze sto stron przebierałam z niecierpliwością nogami. Kilka otwartych wątków - żadnego spoiwa, coraz więcej pytań – żadnych odpowiedzi. I tu nawet autor nie wodzi za nos, on po prostu dokłada do żarzącego się ogniska. Nie jest moją rolą zdradzać szczegółów powieści, ale tym razem wyobraźnia czytelnika będzie miała pole do popisu. Dla mnie wartością dodaną, było umiejscowienie akcji w Kowarach, moje miejsce zamieszkania i Kowary dzieli raptem niecałe 50 kilometrów, tym bardziej przyjemnie się czytało gdy próbowałam dopasować obrazy z książki do rzeczywistości.

Małym zgrzytem była dla mnie relacja Marii Szulej (aspirantki) i Agaty. Rozumiem, że Maria pragnie relacji jak kania dżdżu, ale czy Agata jest właściwą osobą? Czy policjantka powinna zadawać się z matką zaginionego dziecka na polu wybitnie nie służbowym?

Przy okazji „Zbędnych” stwierdzenie „nieodkładalna” pasuje idealnie. To przede wszystkim rasowy kryminał ze skłonnością do thrillera psychologicznego – jest ofiara, jest tajemnica, pojawiają się nawet moce nadprzyrodzone. W tle problemy małżeńskie, rodzinne sprzeczki i tajemnice oraz zmagania z własnymi demonami. Dużą zaletą jest tutaj SPÓJNOŚĆ i bohaterowie wykreowani z dbałością o szczegóły.

Dla fanów autora, pozycja obowiązkowa. Dla tych co go jeszcze nie znają, szansa na bliskie spotkanie – tu pokazuje swoje najlepsze oblicze. Polecam!

Za egzemplarz dziękuję Wydawnictwu Marginesy