Zawsze będę cię strzec recenzja

" Najmilsze chwile w życiu przychodzą niespodziewanie." (str180)

Akcja powieści toczy się tuż przed wybuchem II Wojny w Krakowie i w roku 1918 we Lwowie. Jest to historia o miłości rodzicielskiej i poświęceniu dla swojego dziecka.
Bohaterem jest znakomity chirurg Dominik wychowujący samotnie swoją córkę. Dbał o nią i dobrze się nią opiekował. Był ceniony w swojej pracy i prowadził badania nad nowymi lekarstwami. Nie miał przyjaciół. Był typem samotnika. Nie chciał się przed nikim otwierać i dbał by jego tajemnice nie zostały odkryte. Zaproponowano mu ubieganie się o stanowisko ordynatora, na co po krótkim wahaniu i znając poglądy swojego kontrkandydata zagorzałego antysemity się zgodził.

Córka Dominika Maria chciała poznać prawdę o swojej matce, jednak ojciec skrzętnie ją przed nią skrywał. Nie znała imienia i nazwiska mamy, znalazła tylko pukiel jej włosów. Mimo iż miała 17 lat ojciec planował wydać ją za mąż. Maria pragnęła studiować medycynę. Zawarli układ Maria miała wyjść za mąż a ojciec umożliwi jej studiowanie. A nie były to czasy dobre dla kobiet do kształcenia się.

Mimo że na uniwersytecie nie było egzaminów wstępnych ona musiała do nich przystąpić. Dostała zestaw testów dla zaawansowanych studentów. Jej przyjaźń z dzieciństwa z żydowskim chłopcem z upływem czasu przerodziła się w uczucie, a czasy nie były dla Żydów przychylne. Maria była uparta. Jeśli coś sobie postanowiła próbowała to zrealizować jednak z różnym skutkiem. Mimo iż ojciec poświęcił się dla niej całkowicie postępowała wbrew jego woli. Z miłości zrobiła coś, czego nie powinna zrobić. Skutki tego w obliczu zbliżającej się wojny mogły być tragiczne.

Maria postanowiła odszukać matkę. Pierwszy tropem było archiwum. Jednak tu nie odnalazła świadectwa urodzin swoich i swoich rodziców. Dowiedziała się że jej ojciec był hojnym darczyńcą Krakowa. Kiedy dowiedziała się, że ojciec w młodości przebywał we Lwowie, udała się tam i odkryła szokującą prawdę o nim. Maria w dalszym ciągu myślała o studiach, lecz po raz kolejny jej odmówiono. Dowiedziała się też prawdy o wynikach pierwszego egzaminu.

Wkrótce też przekonała się się na własnej skórze jaki był stosunek społeczeństwa do Żydów. Sama swoją decyzją ściągnęła na siebie kłopoty. Ojciec kochał ją bezwarunkową miłością. Chciał ją chronić, lecz ona swoimi decyzjami ściągała na siebie niebezpieczeństwo.
"Ludzie widzą tylko to, co chcą." często jej powtarzał ojciec.

Cofamy się do roku 1918 do Lwowa by poznać historię matki Marii, Heleny. Pochodziła z biednej rodziny. Szybko została sierotą. Znalazła pracę w aptece ojca Dominika, którą sprzątała, a jednocześnie poznawała tajniki sztuki aptekarskiej. Życie Heleny było trudne. Musiała stawić czoła wielu problemom i mimo, że wiele razy sytuacja była beznadziejna i dramatyczna jakoś dawała sobie radę.
Zakończenie zaskoczyło mnie całkowicie, nie tego się spodziewałam. Trochę to było naciągane, ale pomysłowe.