Zatrute ciasteczko recenzja

Flawia ma 11 lat. Mieszka wraz z ojcem i dwiema siostrami w wielkiej i starej posiadłości. Jej każdy dzień wypełniają prowadzenie wojny z siostrami oraz doświadczenia chemiczne prowadzone w laboratorium wuja. Mimo młodego wieku, bohaterka to mistrzyni intryg, kopalnia pomysłów, ale również nieprzeciętna mądrość i inteligencja. Jednak jej codzienność burzą tajemnicze wydarzenia. Najpierw na tarasie pojawia się martwy ptak ze znaczkiem w dziobie. Wtedy to Flawia po raz pierwszy widzi przerażonego ojca. Następnie bohaterka podsłuchuje kłótnię ojca z nieznanym jej mężczyzną. Kulminacyjnym momentem jest jednak odnalezienie przez Flawię trupa w ogrodzie... Dziewczynka łączy pewne fakty i zaczyna śledztwo na własną rękę, wchodząc w kompetencje detektywom zajmującym się sprawą. Odkrywa ona pewne tajemnice z przeszłości ojca, przez co popada w liczne tarapaty.

"Zatrute ciasteczko" to niewątpliwie kryminał. Jest zbrodnia, jest tajemnica, jest rozwiązanie. Jednak tym co go wyróżnia spośród pozostałych pozycji z gatunku jest niewątpliwie postać młodej Flawii. Zabawna i intrygująca, nadaje książce niepowtarzalnego charakteru. Oczywiście poza samą zbrodnią i drogą do jej rozwiązania, autor nie opuścił przybliżenia charakteru młodej detektyw oraz relacji panujących w rezydencji Buckshaw. Oprócz relacji między siostrami, opartej na rywalizacji, "Zatrute ciasteczko" pokazuje także obraz samotnego ojca, otoczonego kolekcją znaczków. Tak na prawdę zbrodnia popełniona w ogrodzie pozwala Flawii na jego poznanie.

"Zatrute ciasteczko" to książka, która może pochłonąć. Bohaterka, świetna intryga i akcja pozwalają na spędzenie miłych godzin. Jednak pomimo tego, że książka mi się podobała, nie czuję potrzeby poznawania kolejnych części serii. Może boję się, że już nie będą tak znakomite?