Zatrute ciasteczko recenzja

Historia Flawii jest niezwykła. Pierwszy raz zetknęłam się z kryminałem, w którym osoba przeprowadzającą śledztwo była nastolatka, a właściwie dziecko. Ale Flawia jest osobą nietypową. Nie dość, że ogromnie dużo wie w dziedzinie chemii, to posiada ona ogromny talent dedukcyjny. Świetnie łączy fakty i wyciąga wnioski ze wszystkich wydarzeń. Dodatkowo podczas swojego śledztwa wykazała się ogromnym sprytem. Prawdę mówiąc, nie osiągnęłaby wielu ze swoich celów gdyby nie kłamała czy wykorzystywała swojego dziecięcego uroku. To, jak stawiała czoło piętrzącym się kłopotom, momentami wydawało się wręcz niewiarygodne, zważając na jej wiek. Jednak zdarzają się wyjątki. Dojrzałość Flawii jak i jej humor są cechami najbardziej wyróżniającymi się w całej powieści.
Historia sama w sobie jest bardzo ciekawa. Muszę jednak przyznać, że początkowo czyta się ją dość mozolnie. Na szczęście im więcej czytamy, tym bardziej zagłębiamy się w fabułę, a losy Flawii coraz bardziej nas interesują. Dodatkowo autor, sprawia ,że mimo iż wydarzenia są z lekka przewidywalne, to ze zniecierpliwieniem czekamy na zakończenie. Sam styl całego utworu jest prosty i łatwy jak na młodzieżówkę przystało, Dzięki czemu nie musimy specjalnie się wysilać by pojąć cały cykl wydarzeń. Co bardzo mi się podobało, to fakt, że na samym końcu mamy kompletne podsumowanie całej fabuły. Można być przez to pewnym, że zrozumiało się cala historię, wszystkie przyczyny i skutki, a w kryminale to istotne.
Książka jest zatem świetna dla każdego. Młodzi zainteresują się historią Flawii, a starsi z pewnością rozerwą się, czytając o przebojowej nastolatce i jej przygodach. Na szczęście jest to pierwszy tom cyklu, a kolejne zapowiadają się równie dobrze.