Zatracona recenzja

" - Próbujemy dotrzeć do niego, ale bez skutku - przyznaje Eva. - Dlatego zwracamy się do Ciebie. Niestety, to jest ten przypadek, kiedy trzeba będzie trochę zaimprowizować."

Nie będę ukrywać, że podejmując się lektury "Zatraconej" Nadii Grimm miałam mieszane uczucia, a wszystko to za sprawą okładki, która nie do końca wpisuje się w mój gust. Nie wiem czy zdecydowałabym się na tę książkę, gdyby nie szła w book tour z innym tytułem, tak że @livrocat ogromnie Ci dziękuję! Gdyby nie Ty, ominęłaby mnie naprawdę świetna przygoda!

Wracając do okładki, intensywna czerwień nasuwa mi na myśl mało ambitny erotyk. Teraz, po lekturze książki mogę stwierdzić, że choć nie brakuje tu scen zbliżeń, to jednak fabuła powieści utrzymana jest na wysokim poziomie. Historia przedstawiona przez autorkę wciąga od pierwszych chwil.
W powieści znajdujemy losy Alex Walker, pozornie niewinnej kobiety, która trudni się uwodzeniem mężczyzn, w celu osłabienia ich czujności. Do tej pory bohaterka charakteryzowała się stuprocentową skutecznością. Jej najnowszym zleceniem został Dominic Stone, majętny ekspert od sztucznej inteligencji.
Czy Alex uda się "rozpracować" tego mężczyznę?
A może wydarzy się coś, co uniemożliwi jej wykonanie zadania?

W początkowym fragmentach książki niewiele wiemy na temat głównej bohaterki, jednak w miarę upływu akcji na światło dzienne wychodzi coraz więcej szczegółów z jej przeszłości. Wydarzeń, które wywarły na kobietę destrukcyjny wpływ. Jak się okazuje, Alex nie bez powodu znajduje się właśnie w tym miejscu w swoim życiu. Zachowanie kobiety, jej skuteczność w działaniu oraz umiejętność dostosowania się do obowiązujących warunków jest efektem trudnego dzieciństwa i wczesnej młodości. Mimo bolesnych doświadczeń dziewczyna dobrze się trzyma i konsekwentnie realizuje powierzone jej zadanie.
Ale czy na pewno?
Czy to, co pokazuje innym, rzeczywiście jest prawdą?

Nie chcę Wam tu zbyt wiele zdradzać, napiszę tylko, że nakreślone przeze mnie wydarzenia to zaledwie wierzchołek góry lodowej. W dalszych fragmentach tekstu jeszcze wiele się dzieje i choć tempo akcji zwalnia, emocje wcale nie opadają. Autorka więcej miejsca poświęca analizie psychologicznej bohaterki, co naprawdę bardzo mi się podobało. Pisze o drodze jaką
Alex musiała pokonać, by zmienić swoje życie. Tak naprawdę, jej sytuacja do samego końca nie została jednoznacznie określona, co może sugerować, że pojawi się kontynuacja tej książki. Myślę, że pisarka miałaby tu jeszcze pole do popisu, a czytelnicy z przyjemnością zagłębiliby się w dalsze losy bohaterki.

Tyle się mówi o tym, by nie oceniać książki po okładce, a ja, po raz kolejny, dałam się wpuścić w maliny. Dałam się zwieźć pozorom i gdyby nie przypadek, nie zapoznałabym się z tą historią.
Cieszę się, że mimo wszystko, udało mi się sięgnąć po tę powieść.

Moja ocena 8/10.