Wielki Gatsby recenzja

''Wielki Gatsby'', tak to jak ten film z DiCaprio, choć książka jest ciut inna. Można powiedzieć, że losy Jaya i Daisy to obowiązkowy punkt w czytaniu klasyki. Obsesyjna miłość Gatsbiego jest tak duża, że czytając cieszyłam się, że to nie on jest narratorem. Bo z książki o liczbie 180 stron zrobiłaby się trylogia po 500 stron, jaka to Daisy jest idealna. Broń boże, nie potępiań głównego bohatera za jego miłość, ale za przeproszeniem zabierał się za to od dupy strony. Dlaczego? To proste, wszytko co robił po zakochaniu się w Daisy robił tylko dla niej. Samego siebie zepchnął na drugi plan, a ją wyniósł pod niebiosa. W momencie kiedy doszło do możliwość spotkania, wysługiwał się narratorem i zrobił z niego przyzwoitkę, jak jakiś gimnazjalista. Natomiast potem, nie brał możliwości odrzucenia przez Daisy, był pewny, że ona dosłownie poleci na jego dom i pieniądze. Po części miał racje, ale myślę że główna bohaterka nie miała też do końca wyboru, bo dostosowała się do standardów tamtych czasów. Sama stwierdziła, że lepiej być ładną i głupią kobietą, niż potem cierpieć. I choć pewnie dzisiejsze feministki by się z nią nie zgodziły, to i tak rozumiem czemu tak postępowała. Zależało jej na spokojnym i stabilnym życiu. Zdrady, czy oszustwa męża nie były warte możliwości stracenia dogodnego życia. I nawet chce wierzyć, że naprawdę kochała Gatsbego, to opuszczenie go w chwili strachu było z jej strony po prostu żałosne. W takich chwilach wątpię w kobiety. Na prawdę.
Co jest fenomenem Gatsbiego? Dlaczego dzieło o tak kontrowersyjnym przesłaniu jest tak szanowane. Chyba właśnie ta inność, a zarazem prawdziwość doprowadziła do sukcesu. Można sobie wyobrazić, że takie sytuacje miały miejsce. A dokładnie chodzi mi o zdominowanie psychiczne kobiet, ale również o przedstawienie Nowego Jorku jako miejsca licznych porachunków i prohibicji. Lata dwudzieste były czasem, gdy łatwo było w krótką chwile stać się milionerem, ale równie szybko było można to wszytko stracić.
Z głównymi bohaterami najbardziej kojarzy mi się zatracenie. Wszystko za co się zabierali, było spowodowane złymi pobudkami. I nawet nie zdziwiłam się, do czego ich to zaprowadziło. Mówiąc szczerze cały urok jest w ich niezdarnym uczuciu i w tym jak momentami głupio ryzykowali. Fabuła idealnie odnajduje się w czasie, ponieważ ich miłość można porównać do pieniędzy. Bo szybko ją zdobyli i równie szybko mogli ją stracić.