Sen o okapi recenzja

Przeczytawszy opis "Snu o okapi", stworzyłam sobie w głowie obraz tej historii i z nim przed oczami rozpoczęłam lekturę. Jakie było moje zdziwienie, kiedy po kilku pierwszych zdaniach odkryłam, że książka otworzy przede mną drogę, której zupełnie się nie spodziewałam.

"Sen o okapi" to książka o stracie. O stracie, która paraliżuje, która zmienia nas nie do poznania. Jest to książka o miłości. O miłości, która pozwala nam przetrwać nawet te najgorsze chwile. To książka o rodzinie, która nie jest idealna. Która potrafi zawieść i złamać, ale także połączyć się we wspólnym celu. To książka o strachu, który paraliżuje, a czasami dodaje skrzydeł. To książka o życiu. O życiu takim, jakim jest ze wszystkimi jego wzlotami i upadkami. Prostym, ale jednocześnie pełnym skomplikowanych dróg i ciężkich wyborów.

Tym, co najbardziej uderzyło mnie w "Śnie o okapi" był styl pisania. Jest on naprawdę wyjątkowy i trochę przypominał mi "Dewocje" Anny Ciarkowskiej. Pełen metafor i przepięknych cytatów, które mogłabym zaznaczać i zaznaczać bez końca. Dawno przy lekturze tak bardzo nie żałowałam, że nie należy ona do mnie i nie mogę podkreślać słów i zdań, które tak idealnie oddają moje uczucia.

Tę powieść trzeba smakować i chłonąć. Nie brać jej zupełnie dosłownie, ale dać się porwać nurtowi języka, starać się znaleźć drugie i kolejne dno. "Sen o okapi" jest też powieścią, która niesamowicie mnie wzruszyła. Udało jej się znaleźć drogę do mojego serca, wbić się tam i poruszyć jego najczulsze struny. Oj płakałam, płakałam.

Zdecydowanie warto samemu zagłębić się w świat wykreowany przez Marianę Leky. Poznać mieszkańców wioski i ich historie. A każdy z nich jest warty poznania możecie mi wierzyć. Są oni często poranieni przez los, zmagają się z wieloma trudnościami, ale jednocześnie znajdują siłę, by wspierać siebie nawzajem. Warto też docenić niesamowite pióro i warsztat autorki i poznać historię, która pozostawi nas z emocjonalną pustką i która nie pozwoli o sobie zapomnieć przez długie dni.