Zaproszenie recenzja

Manipulacja jest wszechobecna i codziennie jej doświadczamy często będąc nieświadomym. Wydaje się, że każdy człowiek ma nieskończone możliwości wyboru i wszystko zależy od niego. Nasze życie i nasze decyzje. Kontrolujemy rzeczywistość. Bez wątpienia tak jest, ale czy na pewno podejmowane decyzje są wyłącznie naszymi wyborami? Czy nie jesteśmy manipulowani? Doświadczamy codzienność wplątani w sieć wpływów, zależności i sugestii. Każdy jest zarówno dawcą jak i biorcą oddziaływania społecznego .

"Człowieka najłatwiej zmanipulować dając mu prawo wyboru", a zmanipulować można wszystkich. Inteligencja i wykształcenie nie mają znaczenia. Jedna niepewna myśl sieje ziarno wątpliwości. Kumuluje się niczym warstwa kurzu, powodując skrzywienie.

Życie Artura Martynowa zmienia się bezpowrotnie po otrzymaniu tajemniczego zaproszenia na spotkanie. Zostaje wciągnięty w niebezpieczną grę. Postrzega to jako szaleństwo, ale oparte na konkretnym i sensownym planie. Kroczy kierowany wskazówkami, stając się oprawcą i egzekutorem.
Obrazy sprzed lat ciągle żywe, a życie daje szansę naprawić to co przed laty zbagatelizował. Traumatyczna przeszłość odcisnęła piętno i męczy duszę, zatruwa serce. Dobre intencje nie są wystarczające do tego, by działanie przyniosło pozytywne skutki. Bywa, że zamierzenia rozmijają się z efektami.

Wyborny thriller, precyzyjnie utkany z intryg i matactw. Labirynt kłamstw i emocji, które skrywają prawdy. Życie czasami zaskakuje. Śmierć niespodziewanie wkroczyła i stąpa pewnie chłodnym stopami siejąc spustoszenie. Zawładnęła życiem i steruje, zakłóca codzienność, ograbia z normalności, wytrąca z równowagi. Zło walczy z dobrem, a dawne cienie doskwierają latami. Odziera ze złudzeń, otwierając granicę między światami, dając możliwość wyzwolenia. Wokół gęsta mgła niepewności, unoszącej się nad malowniczymi Żuławami, które zaskakują pięknem przyrody, ale skrywają również ogrom nieszczęść i przeciwności.

Strach paraliżuje umysł i odbiera oddech. Zapada się w niedowierzaniu, topi w gęstym niepokoju wizji lepszego świata bez przemocy. Życiem zaczyna rządzić chaos i wyrzuty sumienia. Szaleństwo wyzwala zło, chwytając się przewrotności.

W momencie życiowego zapętlenia odzywa się ciemna strona natury. By nie utracić tego co najcenniejsze , zdolni jesteśmy do najgorszych niegodziwości. Tyle o sobie wiemy, na ile nas sprawdzono.

Agnieszka Pietrzyk rozbija nas emocjonalnie o skały, a jedną z nich jest rodzina. Wciąga w brutalną manipulację.

Polecam bardzo.