Życie na miarę. Odzieżowe niewolnictwo recenzja

Krój, fason, kolor, typ, a może ta nieszczęsna metka na ubraniu są najważniejsze podczas zakupu? Ale czy zdajemy sobie sprawę jakim kosztem to wszystko? Kto, w jaki sposób i za ile pracuje, abyśmy my mogli nosić ulubione rzeczy? Nie do pomyślenia jest to, że gdzieś daleko nasze ubranie uszyto za około 10 złotych, osoba pracująca zazwyczaj w skandalicznych warunkach dostała jeszcze mniej, a my idąc do galerii, płacimy równowartość co najmniej kilku takich.

Marek Rabij pojechał do Dhaki w 2013 roku tuż po ogromnej tragedii. Zawalenie się Rana Plaza — budynku w najmniejszym stopniu nieprzystosowanego do funkcji, jakie pełnił, poskutkowało śmiercią tysiąca niewinnych osób, które po prostu chciały zarobić na przysłowiowy chleb. Dwa razy tyle zostało rannych, a część z nich nigdy nie powróci do pełnej sprawności. Mężczyzna chciał przyglądnąć się z bliska warunkom, w jakich pracują tamtejsi ludzie, szyjąc ubrania, które nosi większość z nas. Jak wszyscy możecie się domyślić, spostrzeżenia są druzgocące. Marek Rabij wraca w to samo miejsce rok później. Chce sprawdzić, czy minione wydarzenia przyniosły jakieś zmiany, czy poprawę. Tej odpowiedzi również możecie się domyślić...

Autor w swoim reportażu dotyka wielu trudnych tematów. Pisze o wielogodzinnej ciężkiej pracy w tragicznych warunkach, bardzo niskich pensjach, braku opieki medycznej, czy zatrudnianiu dzieci. To wszystko miało miejsce od lat, ma nadal i niestety pewnie będzie miało również w przyszłości. Niewiele pomoże jednostkowe zrezygnowanie z kupienia t-shirtu w galerii handlowej. Nie ma się co oszukiwać, że takie działanie, w jakikolwiek sposób realnie pomoże tym ludziom, ale warto, chociaż uświadomić sobie wagę tego problemu.

Reportaż — nie ma więc oceniania opisanych wydarzeń i zbędnych komentarzy. Mimo to książka porusza i zmusza do refleksji. Nie mogłam oderwać się od słuchania, chociaż nie jest to łatwa lektura. Opisany problem autor ukazuje z perspektywy bardzo różnych osób, przez co Czytelnik ma szerszy ogląd całej sytuacji. Publikację zdecydowanie warto przeczytać — niezależnie od tego, czy wie się o problemie więcej, czy mniej.