Gniew recenzja

Pierwsza część słaba, ale może druga- też nie "to" no ale skoro jest ost. tom to szkoda nie zakończyć trylogii. I to był dobry wybór!. Ostatni tom jest końcem w wielkim stylu i miejmy nadzieję, że kolejne książki będą na tym bazować. Nie mamy już ogromnych ilości zbędnych opisów miast czy dziwnych rozważań an nieistotne dla śledztwa tematy- tylko tyle aby poznać bohaterów i lekko wpleść ich życie w zbrodnię; mamy kilka zwrotów akcji a ona sama biegnie szybko; pomysł na fabułę- dobry, dodatkowo porusza bardzo ważną a jednak delikatną kwestię przemocy- nie stara się idealizować świata czy podejścia urzędników do tego; tak jak w życiu tak i w książce. Autor zaskakuje czytelnika wplatając kolejne wątki pozornie nie mające nic wspólnego z poprzednimi, mamy kilka ról głównych przez co nie trzeba pamiętać kilkunastu bohaterów i ich roli w powieści; ciekawy pomysł podzielenia na wcześniej, teraz. Autor przemyślał jak chce zacząć i jak skończyć- nie ma spadku formy i przerzucania kartek aż coś się rozkręci; nie trzeba czytać poprzednich części- każda dzieje się w innym mieście i w innym składzie śledczych. Bardzo polecam ten polski kryminał, który świetnie sprawdzi się na długie, samotne wieczory przy filiżance herbaty ;)
Ps: nie dziwię się Miłoszewskiemu, że to ostatnia część, bo też już mam troszkę dosyć tego wiecznie zrzędliwego, gniewnego, znudzonego życiem i szukającego 'sam nie wie czego' prokuratora i nawet nowa kochanka, trupy i inne miasto nie wystarczą mu aby długo cieszyć się życiem- typowy facet w trakcie kryzysu wieku średniego.