Zakon Drzewa Pomarańczy. Część 1 recenzja

Książki z gatunku fantastyki nigdy nie należały do moich ulubionych. Zdecydowanie bardziej przemawiają do mnie powieści obyczajowe, czy też literatura piękna. Wszelakie stwory, wymyślone światy nie potrafiły mnie zbytnio zachwycić. Aż do momentu, kiedy nie przeczytałam "Zakonu drzewa pomarańczy" Samanthy Shannon.
Królestwo Inys jest zagrożone. Władająca nim królowa, do tej pory nie wydała na świat potomkini, która miałaby przejąć po niej władzę i utrzymać dom Berethnet na tronie. Ponadto królewiectwo musi szykować się na powrót pradawnego wroga, który powoli zaczyna wybudzać się z wieloletniego snu. Ead Duryan została sprowadzona do Inys aby bronić królowej Sabran IX. Mimo, że awansowała na damę dworu, w sercu dalej jest wierna tajemniczej organizacji czarodziejek - Zakonowi drzewa pomarańczy. Czy Wschód i Zachód będą w stanie zakopać topór wojenny i stanąć razem do walki z siłami chaosu?
Pierwsza część, bo o niej jest mowa, stanowi swego rodzaju wprowadzenie do świata. Jest to zarówno nieco męczące, ale i bardzo potrzebne, bo uniwersum stworzone przez Samanthę Shannon jest całkiem skomplikowane. Autorka od podstaw stworzyła zupełnie nową krainę, gdzie zadbała o każdy szczegół, w tym także politykę poszczególnych części kraju. Przez to właśnie taki wstęp, choć bardzo długi, jest niezbędny. W momencie kiedy już ogarnie się w małym stopniu na jakich zasadach działa świat w "Zakonie drzewa pomarańczy", historia zaczyna niesamowicie wciągać. Podejrzewam, że druga część wywoła na mnie lepsze wrażenie, bo będę skupiać się tylko i wyłącznie na fabule, która jest bardzo ciekawa. Ogromną rolę w tej opowieści grają kobiety i jest to coś absolutnie wspaniałego. Każda jedna bohaterka jest bardzo silnym charakterem, co powoduje, że ta książka jest wyjątkowa. Jeszcze nie spotkałam czegoś z gatunku fantastyki, gdzie kobiety miałyby taką moc (ale tak jak wspomniałam, nie za wiele fantastyki czytam, więc mogłam po prostu nie trafić).
Historia według mnie jest zdecydowanie warta uwagi, a fakt, że świat w niej przedstawiony, jest w pełni wykreowany przez autorkę, dodatkowo jeszcze bardziej mnie ekscytuje jako czytelnika. Nie mogę się doczekać sięgnięcia po drugą część i poznania dalszych losów Ead.