Zakłamani recenzja

Eryka po zaginięciu męża wraca na stałe do rodzinnego miasteczka. Przejmuje również obowiązki męża i tym samym zostaje dyrektorką szpitala, który do Marcina należy. Niedługo potem w życiu Eryki zaczynają dziać się złe rzeczy. Pod jej domem zostają odnalezione zwłoki pobitej i zgwałconej kobiety. Sprawą zajmuje się zespół do którego dołącza były uczeń Eryki, Patryk Wroński. Razem z inspektor Chmiel starają się rozwiązać bardzo zawiłą sprawę. Jednocześnie komuś zależy, aby Eryce zaszkodzić. Czy zaginiony Marcin odnajdzie się? Czy uda się policjantom wygrać ze złem?

Byłam bardzo ciekawa tej historii. Okładka i opis zdecydowanie przyciągają uwagę i zachęcają do sięgnięcia po tę pozycję. Jednak czy ten kryminał jest tak dobry jak sobie wyobrażałam? Niestety nie. Owszem, przyznaję, że czytało mi się tę książkę dobrze i szybko. To zdecydowanie jest na plus. Natomiast wielowątkowość tej historii i ilość postaci wprowadzała chaos. Chwilami musiałam przerwać czytanie i poukładać sobie w głowie kto, co i jak. Mam wrażenie, że autorka trochę zbyt powierzchownie potraktowała niektóre wątki i nie do końca zostały one wyjaśnione. Wolałabym, aby było ich mniej, ale jednocześnie, aby były potraktowane z należytą uwagą. W tej historii było ich troszkę za dużo. Zakończenie jakoś szczególnie nie zrobiło na mnie wrażenia. Spodziewałam się czegoś więcej, niestety nie doczekałam się. Jeśli chodzi o bohaterów, to nad wszystkimi zdecydowanie góruje inspektor Chmiel. Twarda, zdecydowana kobieta z niewyparzonym językiem. Świetnie radziła sobie w roli szefowej i umiejętnie zarządzała zespołem. Za tę postać dla autorki wielkie brawa. Najmniej przypadł mi do gustu ksiądz Pająk. Podsumowując, "Zakłamani", to dobry debiut. Posiada kilka minusów, ale również plusów. Pomysł na fabułę był niezły. Mimo objętości styl autorki sprawił, że książka nie dłużyła się i czytało się dobrze. Mam nadzieję, że w niedalekiej przyszłości będę mogła przeczytać kolejną książkę Pani Joanny Dulewicz, bo potencjał jest.