Za zakrętem recenzja

Książką, o której dzisiaj napiszę będzie „Za zakrętem” Sandry Cichej. Wyczytałam, że jest to kontynuacja książki „Zakręt” i oczywiście jest to mój błąd, ponieważ może właśnie to przeważyło na ocenie. Brak znajomości wcześniejszej części i niezrozumienie jej w całości. Główną bohaterką jest Joanna Grabowska, kuratorka do spraw rodzinnych. Przez całą historię ciągnie się sprawa, niejakiej Mileny Kucharskiej, w której nasza bohaterka jest świadkiem. Nie rozumiałam co ona ma z nią wspólnego. Trzy morderstwa i usiłowanie zabójstwa, brak dowodów. Niby wydawałoby się, że sprawa prosta i łatwa, lecz wcale tak nie było. Z rozdziału na rozdział jakaś karta została odkrywana i kolejna tajemnica wychodziła na jaw, ale czegoś mi brakowało, jakiegoś brakującego puzzla. Jest bardzo dużo zwrotów akcji, co według mnie nie ma ładu ani składu i do połowy praktycznie nic się nie wyjaśnia. Miałam wrażenie, że to wszystko co się dzieję to seria niefortunnych zdarzeń lub pech. Gwałty, napaście i pobicia względem nastolatek, to główny temat historii. Tak jak mówiłam wcześniej, nie czytałam pierwszej części dlatego miałam wrażenie, że nic się nie dzieje. Mamy tu także podopiecznego Grabowskiej, który wylądował w psychiatryku. Tak naprawdę nie wiedziałam dlaczego się go tak panicznie boi i lęka. Zwrot kulminacyjny był na ostatnich czterdziestu stronach. Pomimo tego czytałam z zapartym tchem, ponieważ sprawca to jedno wielkie zaskoczenie. Miałam na początku podejrzenia lecz je wypierałam. Książkę czyta się naprawdę szybko i jest napisana prostym językiem. Po jej zakończeniu nie czułam jakichś fajerwerków, żadnych emocji, kompletnie nic. Ehh, ciężko mi cokolwiek więcej napisać, może ocena będzie wyższa gdy zapoznam się z „Zakrętem”? Nie wiem, lecz do tego czasu zostawię to tak jak jest. Podsumowując: Książka lekka, bohaterowie, nie powiem, wykreowani bardzo dobrze i styl autorki przypadł mi do gustu. To, że przy takich dramatach, które się dzieją nie czułam kompletnie nic, no cóż, tak też czasem bywa. Czy polecam? Na pewno zacząć od pierwszej części, ponieważ przypuszczam, że ułatwi to zrozumienie tej historii. Ja więcej tego błędu nie popełnię i zanim wezmę książkę do ręki, sprawdzę czy to nie przypadkiem kontynuacja.