Emigrantka z torebką Louisa Vuittona recenzja

"Paryż miał na mnie ogromny wpływ. Dobry i zły".



Żaden, nawet najlepszy przewodnik po Paryżu nie zaoferuje wam tyle, co ta, ponad 200-stronicowa książka wydana w formacie idealnie mieszczącym się do torebki, niekoniecznie tej od Louisa Vuittona. Książka z autobiograficznym charakterem, zachowująca balans pomiędzy tym, co zabawne i tym, co poważne. Książka, po której lekturze nie sposób nie zastanowić się nad złożoną istotą emigracji.

Anna Sławińska to absolwentka dziennikarstwa i komunikacji społecznej na Uniwersytecie Marii Skłodowskiej-Curie w Lublinie, która po zdobyciu tytułu magistra wyjechała do Paryża. We Francji rozpoczęła się wówczas jej przygoda z pisaniem. Autorka na co dzień zajmuje się fotografią i kelnerstwem. Każdy dzień wita szklanką wody z cytryną, a żegna tabliczką czekolady.

Paryż to miejsce, które rozpala zmysły wielu kobiet. Jedną z nich jest Ania, która przyjeżdża do miasta nad Sekwaną, aby wraz ze swoim narzeczonym zarobić pieniądze na budowę wymarzonego domu w Polsce. Wydaje się, że podejmując pracę sprzątaczki u bogatej rosyjskiej rodziny, wygrywa los na loterii. Z czasem jednak znika zachwyt nad Paryżem i nad dobrze płatną pracą, a pojawia się zniechęcenie i brak motywacji.

"Emigrantka z torebką Louisa Vuittona" to nietypowa publikacja na naszym rynku wydawniczym ukazująca prawdziwe oblicze emigracji zarobkowej w połączeniu ze swoistym odczarowywaniem obrazu Paryża, jaki zadomowił się w głowach wielu z nas. Obydwie te warstwy zostały przez autorkę, bohaterkę i jednocześnie narratorkę przedstawionej historii, ukazane wielopłaszczyznowo, co pozwala polskiemu czytelnikowi poznać pewne prawidła i mało znane zjawiska. Co ważne, dla Anny Sławińskiej nie ma tematów tabu, stąd tak intrygująca staje się jej autobiograficzna opowieść.

Okładka i tytuł tej książki wywołują mimowolne skojarzenie z literaturą chick lit, co okazuje się mocno mylące. Nie jest to bowiem lekka opowiastka o zabawnych perypetiach polskiej emigrantki w Paryżu, ale słodko-gorzka opowieść o blaskach i cieniach wyjazdów zarobkowych. Anna Sławińska zanurzając się bowiem dość głęboko we własnym życiorysie dotyka bardzo ważnych i trudnych tematów, takich jak chociażby molestowanie seksualne w pracy i współczesne niewolnictwo. To, co jednak wzbudza najwięcej emocji to przemyślenia autorki w temacie tolerancji dla innych narodowości, których wydźwięk w kontekście tego, czego była świadkiem, zupełnie nie dziwi. Skupiającym uwagę czytelnika okazuje się również wątek pracy zawodowej u bogatych Rosjan i dość interesujące wyszczególnienie korzyści z bycia zawodową sprzątaczką u milionerów.

Anna w swojej opowieści, dzięki wymownym opisom, jakie na przemian przeplata z gorzkimi wnioskami, skutecznie odczarowuje obraz zachwycającego Paryża. Nie sposób więc przy tej płaszczyźnie nie zatrzymać się na chwilę, gdyż konfrontacja tego, co kreuje popkultura z opisaną przez autorkę rzeczywistością, może mocno zdziwić. Podobnie jak obalenie przez nią pewnych mitów o Francuzach.

"Emigrantka z torebką Louisa Vuittona" to książka o podróży do wymarzonego miejsca i o wyprawie do wnętrza siebie, bo Anna Sławińska poznając Paryż, poznawała także samą siebie. Książka, w której obrzydliwe bogactwo, jakiego symbolem staje się Apartament 27 ściera się z biedą i wykluczeniem społecznym. Książka ucząca, że tytułowa torebka od Louisa Vuittona wcale nie daje szczęścia, bo aby je poczuć wystarczy czasami usiąść na małej, starej, drewnianej ławeczce z odchodzącą już farbą.