Cudzoziemka recenzja




"Cudzoziemka" to literatura obyczajowa zakrapiana nutą fantastyki. Pełna pogańskich wierzeń, miłości i poszukiwania samego siebie.

Judyta, młoda studentka dziennikarstwa, wyjeżdża na wakacje z grupą przyjaciół do Szwecji. Nie jest do końca zadowolona z wyjazdu ponieważ, jedzie z nimi jej były chłopak Krzysztof oraz Adam - chłopak jej przyjaciółki Żanety, którego nie znosi. Przyjaciele postanawiają przedłużyć wyjazd i zatrzymać się w leśnej głuszy u znajomego Żanety - Svena. Pewnego wieczora świętując przy ognisku Judyta odchodzi poszukać ustronnego miejsca i natyka się na dziwny głaz, przy którym traci przytomność. Budzi się, gdy jest już jasno i próbuje odnaleźć drogę powrotną. Jest zdziwiona, że mogła tak daleko odejść, jednak później okazuje się, że wcale nieodeszła zbyt daleko, a przeniosła się do VIII wieku! Teraz musi sobie radzić z trudem tamtych czasów i życiem w leśnej głuszy. Na szczęście nie jest sama. Pomaga jej Einir - młody i przystojny wiking i jego bliscy. Czy dziewczynie uda się wrócić do swoich czasów? Czy odnajdzie swoje miejsce i miłość?

Pierwsze kilkanaście stron książki dość mocno się ciągnie i nudzi czytelnika. Jednak, gdy to przetrwmy to potem historia nabiera rozpędu i wciąga tak, że nie da się jej odłożyć na bok. Akcja gna ze strony na stronę w zawrotnym tępie. A końcówka nas....wkurza! I to dosłownie. Ksiazka kończy się w takim momencie, że chcemy nią rzucić o ścianę! Nie pozostaje nam nic innego jak domysły i niecierpliwie czekanie na kolejny tom.

Postacie w książce zostały świetnie nam przedstawione. Bohaterowie są pełni życia, emocji i wad dzięki czemu są prawdziwi. Judyta mimo że jest zagubiona i niezdecydowana (trudno nie być znajdując się w jej sytuacji) to jest również bardzo ambitna, mądra i uparta. Jednak w skandynawskiej głuszy przechodzi przemianę. Einir natomiast jest bardzo zamknięty w sobie, spokojny ale i uparta jak Judyta. Nie brak tu też złych charakterów: Ottara - złego, brutalnego i perfidnego Jarla, oraz Atiego - doskonałego manipulatora. Postacie drugoplanowe również są doskonale wykreowane. Ciekawe i pełne charakteru.

Świat VIII wieku jest barwnie i szczegółowo opisany przez autorkę. Doskonale nakreśla nam realia tamtego czasu. Jest to czas pogan więc wszystkie ich obchody i obrzędy są świetnie nam przedstawione. Natomiast opisy przyrody i krajobrazu wprost przenoszą nas do tej skandynawskiej głuszy.

W "Cudzoziemce" znajdziemy intrygi, miłość oraz przyjaźń, które w całości doprawione są szczyptą magii. Emocje są czytelnikowi dawkowane stopniowo bez pośpiechu przez co cały czas utrzymują napięcie. Jest to świetny debiut literacki autorki. Zachęcam do sięgnięcia po "Cudzoziemkę", na pewno się niezawiedziecie.

Za egzemplarz książki bardzo dziękuję autorce.