Tatuażysta z Auschwitz recenzja

Historia jest niezwykła. Gdybym miała ją ocenić, powiedziałabym tylko, że jest piękna i tragiczna jednocześnie, bo moim osobistym zdaniem czegoś takiego po prostu nie można ocenić w żadnej skali, tak nie można, tak się nie da. No ale właśnie - niestety tylko historia, bo ani styl i język Pani Morris, ani jest poprowadzenie nas przez te wspomnienia mi się nie podobało.

Lale Sokołow sam zgłasza się dobrowolnie do wywózki, w obawie przed zabraniem kogoś z rodziny. Stara się przetrwać, patrząc codziennie na śmierć, która nadchodzi z każdej strony. Zdobywa kontakty, w pewnym momencie cudem uchodzi z życiem. Nierealne, prawda? Jak ktoś jest w stanie przeżyć w takim miejscu jak obóz koncentracyjny? Większość z nas nie ma pojęcia, nie wie nawet co czuje, kiedy słyszy słowo holocaust, a Ci, którzy twardo chcieliby się choć trochę wczuć w ludzi, którzy przez to przeszli, mogą próbować to sobie wyobrażać, ale nigdy nie uda im się dogłębnie i świadomie tego zrozumieć.

Jest mi bardzo przykro. Książka zyskała więcej na ostatnich stronach, kiedy fabuła się już skończyła, a my mogliśmy poznać jak to się w ogóle stało, że ta historia powstała. Wyobrażałam sobie wtedy tego starego człowieka, otulonego kocem i ciężkimi przeżyciami, siedzącego w fotelu i opowiadającego autorce o jego życiu. I ta wizja podoba mi się znacznie bardziej niż to co przeczytałam w książce - zabrakło mi tego emocjonalnego zaangażowania w historię, było pusto, płasko i infantylnie. Czułam lekkość czytania a przy takim temacie po prostu nie powinnam jej czuć. Nie jestem w stanie wystawić jej oceny, bo co jeśli historia sama w sobie jest wyjątkowa, lecz została potraktowana okrutnie prostolinijnie?

Pani Morris złapała się tematu ciężkiego, który jest ważny, a którego najwidoczniej nie potrafiła udźwignąć. Mimo to myślę, że warto ją przeczytać. Dla samej historii, dla samych przeżyć. Dla poznania i zrozumienia życia i miłości, która też się w tej książce pojawia, a nawet jest czymś co to życie ciągnie do góry i pomaga najzwyczajniej w świecie przetrwać.

Niestety ocenę mimo wszystko muszę wystawić, więc celuję taktycznie w środek.