Zabójcza przyjaźń recenzja

Po kryminały czy też thrillery psychologiczne sięgam rzadko, bo to nie jest mój ulubiony gatunek powieści. Jednak, gdy coś mnie zaintryguje, gdzieś przeczytam lub usłyszę coś ciekawego na temat danego tytułu, wówczas po niego sięgam. Co wywołało u mnie chęć do przeczytania "Zabójczej przyjaźni" Alice Feeney? Nie pamiętam. Zarezerwowałam tę książkę w bibliotece ponad rok temu i dopiero niedawno została zwrócona, a ja otrzymałam wiadomość, że zarezerwowany przez ciebie dokument jest już dostępny w bibliotece. Zatem wypożyczyłam i przeczytałam.

"Zabójcza przyjaźń" to powieść, którą możemy scharakteryzować cytatem z niej samej: Wszyscy kryjemy się za takimi wersjami siebie, jakie chcemy pokazać światu. Niemal każda z postaci w książce coś ukrywa, zachowuje się inaczej, żeby nie napisać podejrzanie. Jedynie Richard Jones wydał mi się w tym wszystkim najbardziej uczciwy i najbliższy samemu sobie. Pozostałe postaci zachowują się tak, iż czytelnik raz po raz myśli, że to on/ona jest seryjnym zabójcą. Przyznam szczerze, że wiele miałam typów, kto jest mordercą. Raz, gdzieś w środku książki, pojawiła się myśl, że to może..., ale szybko ją odrzuciłam, gdy tymczasem okazało się, że miałam dobre przeczucia. Autorka bawi się z nami, kluczy, wiedzie przez labirynt domysłów, żeby ostatecznie nas zaskoczyć. Być może dla wielbicieli kryminałów i thrillerów psychologicznych rozwiązanie zagadki okaże się znacznie łatwiejsze niż dla mnie, ale im dłużej byłam zwodzona przez autorkę, tym lepszą miałam zabawę. O ile o zabawie można mówić, w odniesieniu do przedstawionych w powieści wydarzeń.

"Zabójcza przyjaźń" porusza tematykę, którą lubię. Wpływ wydarzeń z przeszłości na nasze teraźniejsze życie. Trauma dzieciństwa czy też nastoletniego życia, w którym rówieśnicy się na nas wyżywali, wyśmiewali, manipulowali nami tylko dlatego, że byliśmy biedniejsi, słabsi, mniej atrakcyjni. Głodni przyjaźni dawaliśmy się podejść i wykorzystywać. Tymczasem jesteśmy ofiarami przemocy, którą wobec nas stosują rówieśnicy. Czasem w dorosłym życiu o tym zapominamy, czasem co jakiś czas na nowo przeżywamy traumę, czasem mścimy się. Zdarza się, że ktoś dokonuje zemsty za nas. Alice Feeney świetnie to ubrała w ramy thrillera psychologicznego.

Pomiędzy akcję i dylematy i prywatne życie bohaterów wplotła mnóstwo tzw. "złotych myśli", o czym świadczy mnogość cytatów, jakie pojawiły się przy opisie książki. Sama dodałam ich sześć.

Mimo, że "Zabójcza przyjaźń" to thriller psychologiczny, w którym mamy sporo ofiar, to polecam tę powieść, bo wiele w niej momentów skłaniających do głębszych przemyśleń.