Drzazga. Kłamstwa silniejsze niż śmierć recenzja

Historia pogromów ludności polskiej pochodzenia żydowskiego. W czasie okupacji Polacy pozbywali się nielubianych sąsiadów bestialsko ich mordując. Mordowano całe rodziny, znęcano się, gwałcono dziewczynki i kobiety, zabijano malutkie dzieci, palono w stodołach, zabijano nad dołami, często zasypywano doły , w których byli jeszcze żywi ludzie. Całe mienie pożydowskie zostało zagrabione, przywłaszczano budynki, ziemię, ubrania, pościel, wszystko mogło się przydać. Oczywiście najbardziej pożądane było złoto. Niektórzy ukrywali Żydów dopóki Ci mieli czym płacić, potem Żydzi nagle znikali. Z trupów zdzierano biżuterię i buty. Oferowano Żydom transport przez rzekę, który kończył się na środku rzeki. Przewoźnik wracał do domu z dobytkiem zamordowanych. Większość morderców uniknęła jakiejkolwiek kary, niektórzy wzbogacili się, inni w powojennej Polsce pełnili odpowiedzialne stanowiska a potem pobierali kombatancką emeryturę. W tych wsiach i miasteczkach panuje zmowa milczenia podszyta strachem, że rodziny wymordowanych wrócą by upomnieć się o zagrabione mienie. Nie ma wyrzutów sumienia, jest tylko strach przed utratą zdobycznego majątku. Dziadkowie nie chcą mówić, rodzice także milczą, a wnuki nie są zainteresowane historią, lepiej wszystkie zbrodnie przypisać okupantowi. Na cmentarzu żydowskim, na którym w dołach pochowano zabite kobiety, przed śmiercią rozebrane i gwałcone, dziś pasą się krowy. A najgorsze jest to, że na czele tych pogromów stały miejscowe elity: ksiądz, dyrektor szkoły, kierownik poczty. Podsycali nastroje antysemickie, podburzali, byli świadkami mordów czasem wręcz nimi kierowali.
Historia rodziny autora także nie jest wolna od niedomówień, przemilczeń i kłamstw.
Jak żyć z takim obciążeniem? Wiedząc, że ukochany dziadek ma krew niewinnych sąsiadów na rękach? Poczucie winy, wstydu i pohańbienia to właśnie ta drzazga powodująca nieustanny, nieznośny ból.
Tę książkę trzeba przeczytać, by nie powtórzyły się takie wydarzenia. Mowa nienawiści, podburzanie, narodowcy.... Brzmi znajomo?