Drzazga. Kłamstwa silniejsze niż śmierć recenzja

Niektóre książki jeszcze przed premierą wywołują wiele emocji.Na takie pozycje zwracam uwagę, bo nie ukrywam, że lubię czytać o tematach kontrowersyjnych.Tytułowa drzazga okazała się niezwykle bolesna podczas lektury i wiem, że u niektórych czytelników będzie się dodatkowo jątrzyć, boleć... Autor, Mirosław Tryczyk postanowił poruszyć tą część historii naszego kraju, która miała miejsce, ale o której nie chcemy ani mówić, ani pamiętać. A właśnie tę pamięć w przekonaniu twórcy, jesteśmy komuś winni. Winni Żydom, nie tym którzy zginęli w obozach, ale tym, których niejednokrotnie w bestialski sposób zamordowali ich polscy sąsiedzi. Tryczyk drąży wiele historii, w tym tą dotyczącą jego rodziny. Już wtedy dociera do niego, że bliscy nie chcą o tym mówić.Wspominają tylko dobre aspekty nieżyjących już zmarłych, a jako jeden z argumentów przeciwko Żydom wykorzystują ten powszechnie rozpowszechniany: "oni by nam wszystko zabrali".
Jak silną nienawiść musiała wzbudzić względem Polaków i Żydów wojna, że w miejscowościach w które wcześniej wspólnie zamieszkiwali zaczęło dochodzić do tak dramatycznych wydarzeń jak m.in masowe spalenia. Jaką "rozrywką" było dla tych mieszkańców patrzenie na śmierć, jak w przypadku młodej Żydówki, która próbowała utopić się z dzieckiem w stawie, by uciec przed brutalnym, zbiorowym gwałtem?
Autor nie oszczędza brutalnych szczegółów i historii, w które aż ciężko uwierzyć. Swoją opowieść popiera dokumentacją historyczną i wspomnieniami żyjących jeszcze w tamtym okresie osób. Tych chcących rozmawiać jest jednak niewielu, pomimo upływu lat boją się wykluczenia ze społeczności w której dorastali i nadal żyją. Mimo lat, wciąż panuje zmowa milczenia.
Nie jest to lektura łatwa. Wymaga od czytelnika nie tylko umiejętności spojrzenia na całość z dystansem, ale także jej samodzielnej oceny. Nie łatwo o niej zapomnieć. To jedna z tych książek, które wchodzą do głowy i nie chcą wyjść. Przeciwnie, dodatkowo zmuszają do myślenia.
Cieszę się, że Tryczyk miał odwagę stawić temu czoła, bo dzięki temu sama zainteresowałam się tematem, o którym wcześniej wiedziałam tylko, że "był".