Geniusze strategii recenzja

To nie jest książka, którą da się czytać smażąc naleśniki. Trzeba się skupić. Autor pisze zrozumiałym i plastycznym językiem, który jednak wymaga skoncentrowania się na poruszanych kwestiach. Nie mniej, po lekturze każdego rozdziału można poczuć ten szczególny rodzaj satysfakcji - jak po pokonaniu trudnego odcinka drogi. Mimo przejrzystej kompozycji - nie jest to poradnik dla ludzi, którzy w 3 krokach chcą pojąć tajemnicę bycia strategiem wszechczasów.

Książka Geniusze strategii powinna przypaść do gustu ludziom, którzy cenią sobie klasykę literatury powszechnej. Mnie osobiście urzekają cytaty, które przytacza autor - w bardzo celny i przemyślany sposób. Uważam to za dowód wielkiej erudycji Johna L. Gaddis'a, podobnie jak cały jego stosunek do dzieł Herodota, Szekspira, Tołstoja czy Kundery. W dużej mierze lektura tej książki to również spotkanie z myślą filozofów: począwszy od św. Augustyna, poprzez Machiavellego aż po I. Berlina, którego jako pierwszego zaintrygował podział na strategów myślących jak lisy i strategów myślących jak jeże...

Rzeczywiście najwięcej tu jednak historii i ludzi, którzy od zarania dziejów ją tworzyli. Właśnie dzięki określonym strategiom. Strategiom właściwym "jeżom", "lisom" lub strategiom, które czerpią z obu typów. Czym się różni "jeż" od "lisa" i dlaczego warto wziąć to pod uwagę nie tylko podczas wojny czy bitwy w dosłownym tego słowa znaczeniu? Można się tego dowiedzieć z opowieści o geniuszach strategii takich jak: Perykles, Oktawian August, Elżbieta I, Napoleon, Lincoln i inni...

Geniuszy strategii z pewnością warto wziąć pod uwagę w poszukiwaniu prezentu dla humanisty XXI wieku.

Książkę otrzymałam z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl.