Wojna makowa recenzja

Feniks niczego nie darowuje. Feniks chłonie, zabiera i przejmuje.

Tak dużo poleceń tej książki przewija się na okrągło, że aż nie można było w końcu nie sięgnąć. Czaiła się już dość długo na półce MUST READ.

Czyta się ją dość szybko zważając, że to mała cegiełka. Oprawa historyczna świata i cały zarys świata stworzony przez autorkę to mistrzowskie cudo. Pomysł nieziemski. Bogowie mieszkający w ciałach zwykłych ludzi, wojna wisząca nad Cesarstwem no i ta zwykła chłopka, która bardzo chce się wyrwać ze swojej małej mieściny. Bolesne nauczki, które przeżywa, w dodatku niewiedza, która jest tu ukazana w sposób dość bolesny choć bohaterka nie zdaje sobie z tego sprawy. Wydawałoby się, że Rin będzie tą silną postacią kobiecą, a skończyło się na tym, że jak dla mnie jest bezosobowa. Nie potrafi sama myśleć, nie ma własnego zdania, po prostu jest nijaka. Później jeszcze ten gniew, który oślepia, emocje, które nie do końca są tymi które powinny być w danej sytuacji. Bezpłciowość i brak zaradności w dużej skali. Za to niektóre postacie dają powiew świeżości tej książce - lekkość, poczucie humoru. Na pewno spodobał mi się zamysł samej Cudacznej Dziatwy (nazwa idealnie obrazowała całą zgraję) w tych wszystkich klasach społecznych, które są tutaj ukazane. Wywyższanie się, to jak jedni różnią się od innych – ten zespół był po prostu naturalnym zbiorowiskiem cudacznych, dziwacznych szamanów, których się wszyscy bali, a oni mieli tak niecodziennie poczucie humoru, z tą bojaźnią w sumie to się nie dziwię, bo czasami byli przerażający.

Autorka zgrabnie dała nam na początku odetchnąć, aby później pokazać brutalność, krwiożerczość i dzikość wojny. To jak bardzo ludzie nie potrafią się kontrolować, że są zdolni do wszystkiego. Opisy walk, zawarty kunszt planowania wojennego, strategii jest to wszystko przemyślane tak, że czytelnik zgłębia te ciekawostki nie wiedząc nawet kiedy dobrnie do końca historii. Niektórzy mogą stwierdzić, że opisy są aż za bardzo realistyczne. Ukazane sceny nie są przyjemne, czytając masz ciary i niekomfortowe sceny przed oczami. Tylko z drugiej strony jak bardziej realnie opisać wojnę? Szacunek dla autorki – jej pomysłowości, spójności w całej historii i tej realności.

Brutalna, krwawa wojna z szamanami, bóstwami i innymi niecodziennymi zjawiskami. Polecam serdecznie! Drugi tomie nadchodzę!